Zew Cthulhu recenzja

,,Zew Cthullu" jest jednym z najpopularniejszych opowiadań w dorobku Howarda Phillipsa Lovecrafta, a także otwiera zbiór opowiadań wydanych pod tym samym tytułem. Nie jest to jednak lektura dla osób wrażliwych. Autor niejednokrotnie w swoich utworach zamieszczał drastyczne opisy, które mogą obrzydzić czytelnika.

Poszczególne opowiadania nie są ze sobą połączone bezpośrednio, różnią się miejscem i czasem akcji, jednak łączy je wątek mitów Cthullu oraz zjawisk nadprzyrodzonych, które są wywoływane przez Przedwiecznych, którzy czekają, by się przebudzić i zniszczyć znany nam świat. Forma opowiadań jest dość prosta i powtarzalna: niemal każde z nich jest pisane z perspektywy pierwszej osoby, która już od pierwszych zdań zwiastuje swój rychły koniec, więc spisuje to, co widział, dowiedział się lub doświadczył, żeby przestrzec tych, którzy to przeczytają.

Styl pisania jest ciężki, trudno się to czyta, ponieważ w tekście praktycznie nie występują dialogi, wszystko jest napisane ciągiem. Otwierając książkę na dowolnej stronie, zawsze natrafimy na ścianę tekstu. Znacznie to spowalnia czytanie. Niestety, na niekorzyść autora (bądź tłumacza) jest ubogi zasób słownictwa. Niektóre słowa potrafią powtarzać się kilkukrotnie w jednym opowiadaniu, a nawet na przestrzeni kilku stron, co dość znacząco rzuca się w oczy.

Historie mimo swej powtarzalności są całkiem wciągające. Wszystkie niestworzone istoty są tutaj dobrze opisane, aż ma się wrażenie, że Lovecraft naprawdę spotkał się z czymś takim w prawdziwym życiu. Ale właśnie dzięki tym realistycznym opisom zyskał światowy rozgłos. Jego opowiadania idealnie nadają się na czytanie wieczorową porą, najlepiej w świetle świec. Wtedy w zupełności można poczuć klimat tworzony przez książkę.

Ostatecznie lektura jest przyjemna i ciekawa, jednak jak już wspominałem, nie jest przeznaczona do osób wrażliwych i strachliwych. Jednak jeśli ktoś dobrze odnajduje się w horrorach, koniecznie powinien zapoznać się z twórczością Howarda Phillipsa Lovecrafta.