Mąż do zadań specjalnych recenzja

Tatiana Polakowa to rosyjska autorka kryminałów, z których część przypomina wczesne powieści Joanny Chmielewskiej. Taka też jest seria o parze przebojowych przyjaciółek Jewgieniji Pietrownej i Anfisie Lwownej.

Żenia - dziennikarka poszukująca miłości swego życia, najlepiej jakiegoś blondyna, oraz Anfisa - pisarka kryminałów i żona okropnie zazdrosnego pułkownika specnazu, mają tendencje do wplątywania się w sytuacje, które obfitują w trupy. W przypadku ich przygód stwierdzenie „trup ściele się gęsto” jest jak najbardziej na miejscu.

„Mąż do zadań specjalnych” to kryminał, w którym dziewczyny pomagają odnaleźć porwaną córkę przyjaciółki. Przy okazji odkrywają wiele rodzinnych tajemnic, które były głęboko skrywane przed postronnymi. W całej akcji pomaga mąż Anfisy - Romek, mimo iż non stop próbuje wybić swojej małżonce z głowy pomysł prowadzenia własnego dochodzenia. Nieustająca obecność męża Anfisy, który jest ciągle w centrum wydarzeń, pomimo tego iż stwarza on wrażenie seksistowskiego, napakowanego macho, nie jest męcząca, a nawet z każdą przeczytaną stroną odczuwałam coraz większą do niego sympatię.

Książka jest pełna zabawnych sytuacji oraz wielu zwrotów akcji. Zagadka jest bardzo dobrze skonstruowana, a jej rozwiązanie nie należy do najprostszych, więc nie musimy się obawiać odkrycia prawdy przed czasem. Podczas czytania miewałam momenty, kiedy drażnił mnie styl pisania autorki (bardzo uwidocznione kobiece roztrzepanie), ale ogólnie lektura nie była męcząca.

Ogólnie książka jest interesującym kryminałem, chociaż wydaje mi się, że bardziej do gustu przypadnie kobietom. Ocena: 4/6.