Żelazny Król recenzja

Jakbyście się czuli, gdyby Wasz ojciec zniknął w tajemniczych okolicznościach, a wszyscy wiecznie zapominaliby o Waszym istnieniu? Przez prawie szesnaście lat, tak właśnie czuła się Meghan Chase, posiadająca tylko jednego przyjaciela – Roba, który w przeciwieństwie do wszystkich innych osób, nie brał jej za dziwaczkę. Jednak, wkrótce okazuje się, że nie jest on tym, za kogo go brała, a cały świat jaki znała, staje na głowie… W dniu szesnastych urodzin, bohaterka zaczyna widzieć tajemnicze istoty, a jej młodszy brat, zostaje porwany i zastąpiony niebezpiecznym dzieckiem. Szesnastolatka, wkracza do krainy elfów z misją jego odszukania, jednak nie będzie, to bezpieczna wyprawa. Na swej drodze spotka istoty, którym zależy jedynie na jej śmierci, swoją miłość, a co najważniejsze - pozna prawdę o sobie.

Na pierwszy rzut oka, książka wydaje się mało interesująca, jednak czytelnik znajdzie tam wątki powiązane z takimi pozycjami jak „Sen nocy letniej”, „Opowieści z Narnii” czy nawet z „Alicją w Krainie Czarów”. Jednych może, to odstraszać, jednych nie, jednak jeżeli uważacie, że jesteście zbyt starzy na taką pozycję, to mylicie się. Autorka stworzyła powieść dla młodzieży, która chociaż na chwile chce zapomnieć o kłopotach, a tym samym pragnie wyruszyć w niesamowitą podróż po świecie elfów, chochlików, kelpii itd. W „Żelaznym królu” zgrabnie przeplata się historia o poświęceniu, odwadze, przyjaźni, a nawet miłości, która nie jest tematem przewodnim tej ksiązki. Język jaki zastosowała Julie Kagawa, jest łatwy w odbiorze, a tym samym bardzo wciągający. Czytelnik znajdzie tu bogate opisy i dobrze wykreowane postacie, dzięki czemu, wyobrażenie sobie nowych krain czy też niezwykłych bohaterów, nie jest żadnym problemem.

„Żelazny król” nie jest ambitną lekturą, która da nam do myślenia. Jest, to powieść fantastyczna, więc nic innego prócz dobrej rozrywki, ten tytuł nie będzie Wam w stanie zagwarantować. Czy żałuję, że sięgnęłam po tą pozycję? Nie, wręcz przeciwnie – bardzo miło spędziłam czas i chociaż przez chwilę, zapomniałam o nadmiarze obowiązków. Jednak co dobre, szybko się kończy i zanim się obejrzałam przewracałam ostatnią stronę.

Jedynym minusem jest powiązanie motywów zawartych w książce z wcześniej wymienionymi pozycjami. Takie rozwiązanie, nie jest dla mnie zbyt oryginalne, bo co to za sztuka, wykorzystać podobne lub stworzone wcześniej przez kogoś innego postacie i opisać jedynie ich losy? Jednak mimo wszystko, książkę polecam wszystkim, a przede wszystkim osobom, które marzą o spotkaniu z trytonami, gnomami i innymi magicznymi istotami.