Zdobywam zamek recenzja

Moje osobiste 9 - tzn, że nie każdy może mieć takie odczucia, jak ja względem tej książki.
Ale jakaż to miła odmiana po tych wszystkich thrillerowych jednokopytkowcach!

Cudowna. Magiczna. Wspaniała. Romantyczna. 

Początkowo dość ciężko wbić się w klimat, tym bardziej, że okładka naszego polskiego wydania zupełnie nie odzwierciedla klimatu lat 30. XX wieku - myślałam, że to współczesna opowieść. Ale w trakcie czytania nasiąkałam powoli nastrojem, atmosferą - jak gąbka!

Historia przedstawia losy siedemnastoletniej Brytyjki - Cassandry Mortmain i jej ekscentrycznej rodziny, która mieszka w podupadłym zamku i stara się tam przeżyć. Jej ojciec, James, pisarz, desperacko próbuje powtórzyć sukces swojej pierwszej powieści, jednak od dwunastu lat nie udało mu się nic napisać. 
Piękna siostra Cassandry - Rose nienawidzi tej biedy. Przybrana matka dziewczyn, Topaz, modelka, także nie zarabia zbyt dużo.
Szansa pojawia się w osobach zamożnego Amerykanina Simona Cottona, prawowitego właściciela zamku oraz jego brata Neila. 
Rose postanawia rozkochać w sobie Simona i wyjść za niego za mąż, co w jej mniemaniu pomoże uratować posiadłość, a jej zagwarantować życie w dostatku.

Jednak nie wszystko idzie po jej myśli...

Rewelacyjna główna bohaterka - dziewczyna z ogromną wyobraźnią, wrażliwością i spostrzegawczością - jej pamiętnik czyta się jednym tchem!
Chwilami naprawdę zabawna /scenka z niedźwiedzim futrem, przykładowo:))

Przez sześć miesięcy 1934 roku Cassandra Mortmain prowadzi dziennik, zapełniając trzy bezcenne zeszyty osobistymi, przejmującymi wpisami dotyczącymi jej domu, zrujnowanego zamku Suffolk i jej ekscentrycznej i bez grosza przy duszy rodziny. Do czasu zakończenia ostatniego pamiętnika, w domu Mortmainów następują wielkie zmiany...

Jest to opowieść o dojrzewaniu, w której Cassandra nieświadomie opisuje proces dojrzewania.

Przeczytana w 1 wieczór - ekranizacji nie widziałam, musicalu tez nie, ale mam w planach:)