Widmo nad Innsmouth recenzja

Jest to moja pierwsza przygoda z grą paragrafową i uważam ją za jak najbardziej udaną.

Miasteczko owiane mroczną tajemnicą, trzeba zrobić wszystko, aby się z niego wydostać najlepiej w jednym kawałku. I o co chodzi z tajemniczym Innsmouth?

Trzecia odsłona gry paragrafowej osadzonej w świecie Lovecrafta, wieje grozą od samego początku a aura tajemniczości nadaje inny wydźwięk w dodatku sam decydujesz co chcesz zrobić. Od pierwszych stron wyobrażając sobie to miasteczko widzisz mgłę i myślisz o krwiożerczych istotach porywających dzieci.

Jak to ja przeczytałam od razu wszystkie możliwe scenariusze, a co by było gdybym wybrała inną opcję? Ciekawość zżerała, a opcji było kilka i każde zakończenie w jakiś sposób ciągnęło dalej, aby sięgnąć po więcej. Nie znam twórczości, w której osadzona jest gra, oglądałam tylko kawałek serialu, który tak na marginesie jest całkiem niezły. Klimat jak najbardziej zachowany, ja tam miałam dreszczyk emocji i napięcia co będzie dalej. Idealnie odwzorowała to, że mogłeś się utożsamić z bohaterem. Odskocznia, której potrzebowałam, choć zbyt krótka, bo czułam niedosyt, że czegoś mi brakuje i chce więcej. Czyta się to na raz, język prosty, konkretny. Dlatego zdecydowanie sięgnę po inne tomy tej gry. Nie jestem fanką Lovecrafra, bardziej spodobał mi się zamysł samej formy "książki", z którą zdecydowanie się polubimy i na pewno sięgnę po inne tego rodzaju. W niektórych momentach przyrównywałam zachowanie mieszkańców do całkiem niezłego dodatku do Simsów (tak mania jest). Strangeville rządzi! A autobus do miasteczka z kierowcą wymiata! Tworzą razem nieziemski klimat!

Daj się wciągnąć do świata mroku, gdzie tajemnica goni tajemnicę. Którą drogę wybierzesz: stchórzysz czy jednak ciekawość wygra z rozsądkiem? Szaleństwo, czy jednak racjonalne wytłumaczenie bzdur? Ty wybierasz: jesteś panem swojego losu! Mroczne istoty i ludzie, którzy zachowują się bardzo dziwnie, a nawet irracjonalnie.