Piętno recenzja

Myśleliście kiedyś o tym, co by było, gdybyście spotkali swojego sobowtóra?
Igor Brudny nigdy nie brał takiej sytuacji pod uwagę. Do chwili, gdy w Zielonej Górze człowiek o jego twarzy zaczął mordować w bestialski sposób. Komisarz obiecywał sobie nigdy więcej nie wrócić do tego miasta - miasta jego przeszłości, o której z całych sił starał się zapomnieć. Życie jednak uwielbia śmiać nam się w twarz, gdy przedstawiamy mu nasze plany.
"Piętno" jakiś czas temu widziałam wszędzie. Internetbył zalany zdjęciami tej przerażającej czerwonej okładki. Zawsze staram się podejść z dystansem do książek, które są tak mocno promowane. Szczególnie, gdy opinie są prawie tylko pozytywne. Tym razem mój dystans zniknął w okolicy drugiego rozdziału. W okolicy 100 strony miałam już pewność, że ta książka zasługuje na rozgłos. Panie @przemyslawpiotrowski moje gratulacje! To jest sztos. Bohaterowie są genialnie wykreowani - komisarza Brudnego polubiłam od razu, inspektor Czarnecki irytował wtedy kiedy trzeba, a pozostali byli wisienką na torcie. Fabuła to istny majstersztyk kryminału - pełna zagadek, ciągle trzymająca w napięciu, zaskakująca, myląca, nie pozwalająca przewidzieć zakończenia. A zakończenie wbiło mnie w fotel. I zmusiło do szybkiego sięgnięcia po "Sforę". Autor porusza kilka mocno kontrowersyjnych tematów, między innymi powiązanych z pedofilią w kościele, wielokrotnie też ukazuje sceny drastyczne i przerażające. To pozycja dla ludzi lubiących mocne i krwawe historie. Akcja toczy się w owianej mrocznym klimatem Zielonej Górze i okolicach - opisy idealnie wprowadzają w nastrój i tworzą dodatkowe napięcie. Sam pomysł na historię zasługuje na dodatkowe oklaski. Książkę przeczytałam w dwa dni, w ogóle nie czując jej objętości. Ilość emocji i przeżyć serwowanych czytelnikowi jest tak ogromna, że jeszcze długo po skończeniu książki miałam ją w głowie. Jest to idealna pozycja na mgliste, deszczowe, jesienne popołunia. Dodatkowy punkt za okładkę, która mimo swojej prostoty idealnie oddaje wnętrze.