Kiedy znów zakwitną irysy recenzja

Najnowsza powieść Małgorzaty Lis „Kiedy znów zakwitną irysy” podbiła moje czytelnicze serce i wywołała całą gamę emocji. Z ogromną przyjemnością objęłam patronatem medialnym tę książkę. Zwiera ona w sobie treści bliskie memu sercu. Porusza czułe struny duszy i skłania do refleksji. Powieść ta, choć można ją czytać osobno, wchodzi w skład cyklu „Opowieści z wiary” - „Wybrać miłość” i „Odzyskać nadzieję”. Do przeczytania, których również gorąco zachęcam.

Wracając do powieści, o której chcę dzisiaj opowiedzieć. Niech nie zwiedzie was jej urocza okładka. Autorka w tej trzeciej części swojego tryptyku pochyla się nad bardzo trudnymi, bolesnymi sprawami. Na kartach tej przejmującej książki konfrontujemy się z różnymi obliczami miłości, mroczną stroną relacji międzyludzkich, zagubieniem, kryzysem wiary, chorobą, traumą i rozczarowaniami.

Karolina ma złamane serce. Desperacko pragnie odnaleźć szczęście i dowiedzieć się jak to jest prawdziwie kochać i być kochaną. Wikła się w związek, który okazuje się relacją pełną przemocy i toksycznych zachowań. Jej partner odkrywa przed nią najmroczniejsze strony ludzkiej natury. Kobieta staje się ofiarą. Zlękniona, niepewna, traci stopniowo poczucie własnej wartości. Kolejne wydarzenia, które mają miejsce w jej życiu, również nie są optymistyczne. Podkopują jej wiarę, osłabiają nadzieję. Potwierdzają jej przekonanie o tym, że nie dla niej jest miłość i szczęśliwe lepsze jutro.

Czy ta złamana, zraniona przez człowieka i życie kobieta uwierzy w miłość? Czy otworzy swoje serce i pozwoli się pokochać?

Ta szczera, poruszająca i wielowarstwowa powieść, prowadzi czytelnika krok po kroku przez trudne doświadczenia, aż po nadzieję na odnalezienie światełka w ciemnym tunelu. Bohaterka stopniowo z ostrożnością i dystansem podąża w kierunku szansy na prawdziwe szczęście. Suma jej przeżyć, uczuć i emocji, wiedzie ją w kierunku stabilizacji i tej pięknej miłości, na które zasługuje każdy człowiek. Małgorzata Lis w swojej powieści, wielokrotnie przywołuje motyw tytułowych irysów, które mają dla fabuły istotne znaczenie. Kosaćce symbolizują piękno, wiarę, harmonię i nadzieję. I to właśnie na ową harmonię i lepsze jutro czeka główna bohaterka książki.

„Kiedy znów zakwitną irysy” to powieść pełna pięknych, plastycznych opisów górskich krajobrazów. To ogrom ludzkich emocji, pragnień i potrzeb. To opowieść o budowaniu swojego świata od nowa, wybaczeniu sobie i innym. Wychodzeniu z traumy i szukaniu szczęścia w nawet najdrobniejszych rzeczach. To również ponowna droga ku zawierzeniu Bogu i jego planom, bo tylko z nim wszystko jest możliwe. Małgorzata Lis w barwny i piękny sposób opisuje życie bohaterów. Uświadamia, że czasami bywa tak, że to, co człowiek uznaje za koniec i szczyt swojej życiowej wędrówki jest dopiero zaledwie przesmykiem. A wszystko co najlepsze jest dopiero przed nim.

Polecam tę wartościową i pełną głębokich przesłań powieść. Niech otuli was wiarą, nadzieją i miłością.