Zaskoczony radością recenzja

Do rozpoczęcia przygody z twórczością C.S.Lewisa zbieram się już dość długo (mam na myśli prozę bardziej filozoficzną a nie Opowieści z Narni). W końcu się zdecydowałam i zaczęłam jakby od początku, tzn. od autobiografii chcąc poznać autora, wiedzieć przy kolejnych powieściach jak to się wszystko zaczęło, co go ukształtowało, sprawiło, że ma takie a nie inne poglądy.

Co innego też przeczytać biografię człowieka pisaną przez osobę postronną, a co innego dowiedzieć się jak on sam widział samego siebie. Poczynając od dzieciństwa, z dużą tęsknotą opisuje ważniejsze wydarzenia i epizody ze swojego życia. Szczerze i otwarcie, nic nie ukrywając, dzieli się przeżyciami, wyznaniami i wspomnieniami, wprowadza nas w swój świat. Robi to nadzwyczaj umiejętnie dzięki swojemu darowi do opowiadania. Co więcej, nie jest to zwykłe opowiadanie, Lewis prowadzi dialog z czytelnikiem, wielokrotnie zwraca się wprost do niego, tłumacząc coś, uprzedzając bieg wydarzeń.

Skupia się na swoim życiu wewnętrznym, dając dostęp czytelnikowi do swoich intymnych sekretów i wprowadzając go na drogi swojego umysłu, tłumacząc podejmowane decyzje i ich zmiany. Idąc przez życie Lewis doznawał wiele dobrego ale i wiele złego. Odchodził od Boga ale ostatecznie się nawrócił, co działo się stopniowo, powoli dając świadectwo wiary.

Wiemy wszyscy, że człowieka w dużej mierze kształtuje otoczenie, w jakim przebywa i przede wszystkim ludzie, wśród których przebywa. Im poświęcił autor wiele miejsce, swoim bliskim przyjaciołom, kolegom szkolnym oraz nauczycielom.
Autobiografia Lewisa to też obraz dekadenckich realiów przełomu XIX i XX wieków. To rzetelny, pozbawiony upiększeń i przesady opis szkolnictwa, czy wydarzeń wojennych.
.
To powieść bardzo barwna, żywa i prawdziwa, bo widziana oczami zarówno dojrzałego mężczyzny jak i małego chłopca. Powieść o wierze i jej braku, powieść o rodzinie, o książkach, o radości, jaką można czerpać z każdego dnia życia. To też powieść o drodze, jaką każdy człowiek musi przebyć, by zrozumieć siebie, by dostrzec ogromne znaczenie przyjaźni, powieść o odnajdywaniu celu, o upartym dążeniu do niego. Dużo tu smutku i bólu ale jest radość… i pamiętać należy, że odnaleźć ją można w najmniejszych nawet rzeczach. To powieść do zastanowienia się, do refleksji, dla każdego.