Meet Cute. Prawo do miłości recenzja

„Meet Cute. Prawo do miłości” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Heleny Hunting i szczerze powiedziawszy, sięgając po tę publikację, byłam przekonana, iż zabieram się za kolejny literacki debiut, więc wyobraźcie sobie moją minę, kiedy okazało się, że autorka ma na swoim koncie tak dużo wydanych książek. Nie pozostaje mi więc nic innego, jak zapoznać się z jej pozostałymi tytułami! Czy chęć poznania jej pozostałych publikacji świadczy o tym, że „Meet Cute. Prawo do miłości” przypadło mi do gustu? Już spieszę z wyjaśnieniem!

Historia Kailyn i Daxtona wzbudziła we mnie wiele emocji. Oboje są prawnikami, chociaż specjalizują się w zupełnie innych gałęziach prawa, a dodatkowo los postanowił spleść ich drogi i to nie raz. Ich pierwsze spotkanie miało miejsce na studiach, kiedy to Kailyn dosłownie wpadła na mężczyznę, który okazał się Daxtonem Hughesem — aktorem, grającym w jej ukochanym serialu. Z czasem ich relacja przekształciła się w przyjaźń, lecz wszystko przekreślił jeden incydent, który miał miejsce tuż przed zakończeniem edukacji.

Przez kilka lat Kailyn i Daxton nie mieli ze sobą styczności, aż do dnia, gdy mężczyzna pojawił się w jej kancelarii wraz ze swoimi rodzicami. Czy spotkanie po latach zbliży ich do siebie? Czy Kailyn pomoże Daxtonowi, gdy jego dotychczasowe życie legnie w gruzach? Jaki wpływ na ich relację będzie miała trzynastoletnia siostra mężczyzny? Tego dowiecie się, sięgając po książkę „Meet Cute. Prawo do miłości”.

Muszę przyznać, że zupełnie inaczej wyobrażałam sobie zawartość tej publikacji. Spodziewałam się, że głównym bohaterem będzie arogancki pan mecenas, który z powodu przeciwności losu będzie musiał przewartościować całe swoje życie i z niechęcią zająć się „problemem” opieki nad młodszą siostrą, a Kailyn okaże się błędem młodości, który dodatkowo namiesza w jego poukładanym do granic możliwości świecie. Tymczasem autorka zupełnie mnie w tej kwestii zaskoczyła, bo Daxton okazał się niezwykle ciepłym i opiekuńczym bratem, który dosłownie staje na głowie, aby być najlepszym opiekunem dla Emm. I tak szczerze powiedziawszy, właśnie ta trzynastolatka skradła moje serce.

W „Meet Cute. Prawo do miłości” najbardziej podobał mi się balans między zawartym w książce humorem a smutkiem spowodowanym niewyobrażalną stratą oraz to, że romans pomiędzy głównymi bohaterami był w zasadzie jedynie dodatkiem do fabuły. Myślę, iż jest to książek, które są przewidywalne, ale zaskakująco urocze i naprawdę warte przeczytania.