Zapiski niedoskonałej matki recenzja

To kolejna część przygód roztrzepanej i zwariowanej Igi, która niczym magnes przyciąga kłopoty i co rusz wpada w przeróżne tarapaty, ale jednocześnie wzbudza przeogromną sympatię. Jeśli nie znacie poprzednich tomów, nie musicie się martwić, gdyż ten możecie przeczytać niezależnie, choć gorąco polecam też oba wcześniejsze. Nie będę się tutaj zagłębiać zbytnio w treść, bo nie chcę spoilerować oraz psuć wam rozrywki...

Narracja poprowadzona została pierwszoosobowo z perspektywy głównej bohaterki w formie tak jakby dziennika, choć nieopatrzonego datami. Styl autorki jest lekki, zabawny, momentami wręcz ironiczny bądź ocierający się o sarkazm. Lektura wciąga od pierwszych stron, a czytelnik wprost pokłada się ze śmiechu, zagłębiając się w tę szaloną, nieprawdopodobną komedię pomyłek, z których (taka ciekawostka) dużo inspirowanych zostało prawdziwymi historiami, co tylko dodaje smaczku. Ale przecież nie od dziś wiadomo, iż to życie pisze najlepsze scenariusze. Rozdziały są krótkie, dzięki czemu książkę pochłania się błyskawicznie, przerzucając stronę za stroną.

Trafimy tu na całą masę komicznych sytuacji, stoczymy bój z teściową z piekła rodem oraz będziemy obserwować utarczki pomiędzy szanownymi "mamusiami" i wiele, wiele innych.

Tym co najbardziej urzekło mnie w tej powieści, to sposób w jaki pisarka pokazuje odbiorcy, że nikt nie jest idealny, co wcale nie przeszkadza w tym, by być dobrą matką czy żoną.
Zobaczymy też, iż bycie mamą na pełen etat nie bywa wcale takie proste, jak mogłoby się wydawać. Trzeba w sobie zmieścić całe pokłady cierpliwości, kreatywności, wytrwałości itd. Należy też wiedzieć, kiedy odpuścić, dać sobie wytchnienie lub po prostu "wrzucić na luz", ponieważ szczęśliwy rodzic to zadowolone dzieci.

Jeśli szukacie lekkiej, przepełnionej humorem oraz poprawiającej nastrój pozycji na jesienne wieczory, ta książka jest zdecydowanie dla Was. Nie tylko się odprężycie bądź ubawicie się do łez, ale może znajdziecie również inspiracje do radzenia sobie z różnymi "matczynymi" problemami 😉