Zakochani rozbitkowie recenzja

"Mój nieznajomy z samolotu, mój dupek z lotniska. Moje zbawienie w czasie sztormu." - właściwie ten cytat może być początkiem i podsumowaniem całości. ❣️
Nie lubię w recenzjach przepisywanych opisów, ale tym razem muszę sama to zrobić, aby oddać klimat książki.
" Nie sądziła, że przeżyje katastrofę lotniczą. Nie sądziła, że utknie na bezludnej wyspie. Nie sądziła, że zapragnie takiego mężczyzny." Pierwsze dwa zdania brzmią strasznie, ostatnie jest osłodą.
Kiedy przygoda życia i chęć wyrwania się z przewidywalnej egzystencji zostaje powierzona w ręce losu, należy spodziewać się wszystkiego, nawet tego czego przewidzieć się nie da. W tym przypadku jest to katastrofa lotnicza, z której z życiem uchodzą trzy osoby. Violet, nasza główna bohaterka i dwóch jakże różnych od siebie mężczyzn. Nasza bohaterka zazna smaku miłości zakazanej, która jak się okaże będzie słodko-gorzka. I tutaj nasuwa mi się powiedzenie, kiedy życie daje ci cytryny, zrób z nich lemoniade. Sami zobaczycie dlaczego. Dla Violet to będzie taka pierwsza intensywniejsza relacja, gdzie nic nie jest proste. Ja również z tą książką miałam swój pierwszy raz, ponieważ nigdy nie spotkałam się z takim określeniem oceanu "Wypuszczona z klatki bestia Posejdona",ale myślę, że jest ono niezwykle trafne. Stojąc na brzegu widzimy niewiele, dopiero gdy znajdziemy się poza zasięgiem lądu dostrzeżemy okrutną prawdę, Violet też ją dostrzeże, ale to będzie prawda na jej własny temat.
Czytają, nie pochłaniając historię rozbitków byłam cały czas we władaniu emocji i to tak różnych i nieokiełznanych jak sam ocean. Książka porywa w swój świat i nie wypuszcza, aż do ostatniej kartki, ostatnimi czasy uwielbiam powieści z wodą w tle i jeszcze się na żadnej nie zawiodłam więc nadal będę po takie sięgała i Wam również polecam, a Zakochani rozbitkowie to pozycja warta uwagi. A wy co ostatnio zrobiliście pierwszy raz?