Red, White & Royal Blue recenzja

Książka, którą znają chyba wszyscy, zrobiła furorę na zagranicznym rynku i w Polsce oczywiście również. Musiałam sprawdzić o co tyle hałasu i tak, teraz już wiem, jest po prostu przeurocza i przesłodka.

Książka rozpoczyna się od wesela na królewskim dworze, na którym wybucha kłótnia, która kończy się wylądowaniem dwóch gości weselnych w... torcie. I nie są to byle jacy goście, ale książę brytyjski Henry oraz syn prezydentki USA - Alex. Jak możemy się domyślać wywołuje to kryzys dyplomatyczny, który może zostać rozwiązany tylko w jeden sposób - przekonanie wszystkich, że Henry i Alex to najlepsi przyjaciele. Wydaje się, że to proste rozwiązanie, problem jednak w tym, że Alex nie tyle co nie lubi, ale myślę, że można powiedzieć - nienawidzi księcia i vice versa. Spędzają więc oni ze sobą jeden dzień, wszystko uwieczniają kamery i wszystko jest zamieszczone na Instagramie. Początki ich relacji są więc napięte i sztuczne, wymieniają się jednak numerami telefonu, żeby spędzać czas na dogryzaniu sobie. Nikt się nie spodziewał, że przyjaźń na pokaz zamieni się w głębokie uczucie, które będą musieli ukrywać przed całym światem.

Może się zdziwicie, ale najlepszym aspektem tej książki jest dla mnie humor, przysięgam, jest tak genialny i naturalny, że w wielu momentach śmiałam się na głos. Oprócz tego przepięknie wykreowani bohaterowie, których nie da się nie lubić, mają wspaniałe charaktery. Bardzo dobrze zostało też przedstawione dojście do odkrycia swojej orientacji, było ono naturalne i takie autentyczne, nieprzesadzone, bez jakichś większych rozterek życiowych i dylematów. Dosyć dużą rolę odgrywa tutaj polityka, szczególnie amerykańska, mamy dużo profesjonalnych odniesień, które jednak zupełnie nie przeszkadzają w odbieraniu fabuły, są raczej takim przerywnikiem od szybkiej akcji. Podobała mi się również reakcja społeczeństwa na sytuację chłopaków, ale więcej o tym powiedzieć nie mogę, bo bym spoilerowała.

O czym właściwie jest ta książka? Opowiada o problemach, z którymi spotykamy się właściwie codziennie, bez względu na orientację - strach, brak zrozumienia przez społeczeństwo przy jednoczesnej potrzebie jego akceptacji. Jest oczywiście ważna ze względu na LGBTQIA+, które dalej nie jest w pełni akceptowane przez niektórych ludzi, ta książka pokazuje, że nigdy nie wiemy, kiedy i w kim możemy się zakochać i że miłość jest taka sama bez względu na to czy osoby są różnej płci czy też nie, dlatego powinniśmy okazywać szacunek i akceptacje dla każdego człowieka, traktować ich tak, jak sami byśmy chcieli być traktowani.