Noc cudów recenzja

Akademia Mrocznych Zaklęć. Noc cudów to trzecia część trylogii uniwersum Mrocznych Zaklęć autorstwa K. F. Breene i Shannon Mayer. W Polskim tłumaczeniu (Agnieszka Brodzik) ukazała się nakładem wydawnictwa We need ya, premiera miała miejsce pod koniec 2021 roku.

Od początku lektury miałam problem z wgryzieniem się w fabułę. Zapomniałam o jednym z istotniejszych bohaterów drugoplanowych, a nawet pomyliłam go z innym bohaterem, pomimo tego, że tom drugi czytałam niedawno temu. Niestety — rozciągnięcie akcji dziejącej się na przestrzeni około tygodnia na trzy tomy nie było dobrym pomysłem (dodajmy do tego fakt, że premierę każdej z książek poprzedzała kilkumiesięczna przerwa).

Projekt okładki (Martyna Wilner) przypadł mi do gustu estetycznie — wyraziste kolory, ilustracja wykonana w (subiektywnie) przyjemnym dla oka stylu. Niemniej jednak znajdująca się w centrum główna bohaterka, Wild, ma na niej włosy długości za ucho. Na okładce tomu pierwszego (przypomnijmy — opisującego zdarzenia z około tygodnia wcześniej) jej fryzura jest przystrzyżona bardzo krótko. W książce nie ma informacji na temat magicznego porostu włosów — ten element zdecydowanie na minus.

Akcja utworu jest wartka, wątki zmieniają się jak w kalejdoskopie... za szybko. Trudno zaangażować się czytelniczo, kiedy sytuacje opisywane są skrótowo lub z pominięciem pewnych szczegółów. Przykładowo, w scenach grozy miałam ogromny problem z poczuciem dramaturgii sytuacyjnej, ponieważ zabrakło elementu budującego napięcie. Wiele ważnych zdarzeń oraz motywów postępowania bohaterów nie zostało wyjaśnionych.

Pomimo tendencji spadkowej — kolejne tomy oceniłam na 7, 6 i 4 gwiazdki — do tego uniwersum jak magnes przyciągają mnie przyjaciele głównej bohaterki. Goblin Gregory, wampir Orin czy ratel Pete są idealnym zilustrowaniem różnych charakterów, które połączone razem stanowią świetną drużynę. Przedstawieni w lekturze są w taki sposób, że sama chciałabym się z nimi zaprzyjaźnić. Myślę, że gdyby na polskim rynku ukazała się kontynuacja tej historii, to przeczytałabym ją głównie ze względu na nich.