Tożsamość recenzja

"Tożsamość" Roberta Wysokińskiego to książka, która bardzo mnie zainteresowała swoją okładką, a nie znając jeszcze twórczości tego autora, chciałam po prostu przeczytać jego historię i go poznać, przyznam, że lektura ta była dla mnie niespodzianką. Dość miłą niespodzianką, bo nie spodziewałam się, że tak cienka książka może zawierać tak dużo treści...
A gdy zabrałam się za lekturę, to nawet nie zauważyłam momentu, gdy odwróciłam ostatnią kartkę, pewnie dlatego, że krótkie rozdziały czyta się dobrze i szybko.

To druga część z udziałem agenta FBI, i chociaż nie miałam możliwości przeczytania pierwszej części, lecz nie odczułam tego, iż zaczynam przygodę z Tomem Vesuvio od tej książki.
Fabuła dzieje się w Stanach Zjednoczonych, gdzie zaczęły się dziać dość dziwne rzeczy. Zostało zamordowanych kilka rodzin, zabójca lub zabójcy nie mieli litości nawet dla małych dzieci. Żadnych powiązań między tymi rodzinami, wszystkie ślady nie doprowadzają śledczych ku rozwiązaniu tych zagadkowych morderstw. Znakiem łączącym te zabójstwa jest tylko bilet autobusowy i jako podpis - namalowany krwią jednej z ofiar prosty ludzik, jakby malowany przez dzieci w przedszkolu...

Jakby tego było mało, jakiś czas później, zaczynają ginąć młode kobiety, jedyne co je łączy to to, że wszystkie są samotne. Jednak poza tym nie mają ze sobą nic wspólnego, nie znają się, nie mają wspólnych znajomych i pochodzą z różnych środowisk i części kraju. Kto i dlaczego je porywa? Czy te porwania maja coś wspólnego z zabójstwami rodzin?
Przed agentami FBI dość trudne zadanie, lecz nie poddają się i szukają jakiegokolwiek śladu, choćby maleńkiego punktu zaczepienia, żeby jakoś namierzyć sprawcę.

Czy uda się śledczym rozwiązać zagadkę tych tajemniczych zaginięć i brutalnych zabójstw całych rodzin? Czy zrobiła to jedna osoba, czy też kilka?
Nic tu nie jest zbyt oczywiste a na dodatek nie zawsze oprawcy są źli, mogą okazać się również ofiarami...
Autor wyraźnie pokazuje w swojej książce to, jak często jesteśmy zbyt lekkomyślni w udzielaniu się w mediach, w sieci różnych portali, nie dbając należycie o swoje bezpieczeństwo. Jak potrafimy sami wystawić się na różnego rodzaju zagrożenia.
Wygląda na to, że nie zawsze musi być wielka cegiełkowa książka, ogromne tomiszcze, żeby zadowolić czytelnika, czasem wystarczy tylko 230 stron...
Polecam.