Wiedźma. Droga do siebie recenzja

Autorka książki jest pełnoetatową wiedźmą, opisuje swoją historię, rytuały, inicjacje. Zdradza nam szczegóły poznawania samej siebie, wskazuje drogę i powołanie do czarownictwa, przybliża procesy magiczne, które są oparte na wspólnocie, współpracy i miłości, opisuje także świat podziemi. Uważa, że nadszedł czas, aby domagać się praw dla wiedźm.

Przede wszystkim muszę wspomnieć o tym, że książka nie jest fantastyką! Gdybym sięgała po nią z takim wyobrażeniem, byłabym zawiedziona. "Wiedźma. Droga do siebie" jest to pamiętnik, manifest czarownicy. Jeśli nie bierzemy kwestii magicznych choć trochę na poważnie, książka nie będzie dla nas. Tutaj trzeba być lekko oderwanym od rzeczywistości, posiadać intuicję, wierzyć w to, w co większość bałaby się uwierzyć, inaczej uznamy książkę za stek bzdur.

Autorka zwraca się bezpośrednio do czytelnika. Spodoba się to osobom wrażliwym na tematy przedstawione. Przybliża także postrzeganie rzeczywistości przez dzieci i dorosłych, znajdując przy tym wiele podobieństw między dzieciństwem a rozwojem magicznym. Autorka tłumaczy również, skąd bierze się powołanie w kwestiach magicznych. Moc wiąże ze spleceniem rozumu i intuicją, a także współdziałaniem z otoczeniem i genetyką.

Plusem książki jest obszerne zagłębienie się w temacie, przybliżenie kwestii, które pomogą rozjaśnić czytelnikowi moc czarownictwa, a także wyczuwalne emocjonalne podejście autorki do opisywanych wydarzeń. Minusem jest zaś forma "rozbudowanej, osobistej magisterki", której niektórzy nie spodziewają się po tej książce, skąd z pewnością wiele negatywnych recenzji, ale, według mnie, zabieg jest zrozumiały - trzeba wyjaśnić podstawy, historię i teorię, aby przejść dalej. Mamy więc dużo faktów, które wyjaśniają zjawisko. Później zaś zagłębiamy się w trud dojścia do etapu, na którym znajduje się autorka - wpływu dzieciństwa, problemów rodzinnych, używek, molestowania i chorób na to, kim aktualnie jest. Jest to biografia, która uświadamia, otwiera oczy i pokazuje, jak traumatyczne przeżycia mogą wpłynąć na człowieka i jak ważną rolę w życiu odgrywa czarownictwo.

Jak dla mnie, w tej książce o magii brakuje magii. Poświęciłabym więcej stron działaniom magicznym, jakie praktykuje autorka.