Złodziejka książek recenzja

Mam w sobie dużo przekory jeśli chodzi o wybór lektur. Jednym z moich "dziwactw" jest to, że staram się książki, które stają się bestsellerami czytać jak opadnie już tumult i wrzawa wokół nich. To pozwala podejść do lektury z większym dystansem.

Dlatego też po "Złodziejkę książek" Markusa Zusaka sięgnęłam dopiero teraz. Mimo iż mam duży dystans do lektur które starają się w jakiś sposób usprawiedliwić i wytłumaczyć postępowanie narodu niemieckiego w czasie II Wojny Światowej ukazując tzw. "dobrych Niemców" tutaj nie czułam się w sposób nachalny indoktrynowana w tym temacie i mogłam skupić się na opowiadanej historii.

"Złodziejka książek" to piękna powieść o miłości i przyjaźni. Nastoletnia Liesel w związku z chorobą matki trafia pod opiekę rodziców zastępczych Hansa i Rosy Hubermannów. Jej młodszy brat umiera w trakcie podróży i dziewczyna zostaje sama. Szybko okazuje się że jej opiekunowie to ludzi prości ale też z ogromnym sercem. Otaczają Liesel opieką i dzięki temu w skromnym domu na przedmieściach Monachium odnajduje ona spokój i prawdziwą miłość rodzicielską.
Marzeniem dziewczyny jest nauczyć się czytać. Podczas pogrzebu brata znajduje przypadkiem "Podręcznik grabarza" który staje się jej pierwszą lekturą. W wysiłkach wspiera ja przybrany ojciec który cierpliwie uczy ją liter i nowych słów. W czasach kiedy książka jest ostatnią rzeczą którą można nazwać niezbędną Liesel cierpi z powodu ich braku. Zaczyna więc kraść książki w czym pomaga jej przyjaciel Rudy.
Wszystko to dzieje się na tle działań wojennych: powołań do wojska, holokaustu, zbiórek Hitlerjugend.

Pozorny spokój rodziny burzy pojawienie się Maxa, syna dawnego przyjaciela Hansa Hubermanna który z racji żydowskiego pochodzenia musi się ukrywać. Zamieszkuje w piwnicy pod czujną opieką całej rodziny a Liesel zyskuje kolejnego przyjaciela którym opiekuje się z pełnym oddaniem.
Niestety widmo śmierci, która jest narratorem tej powieści, cały czas krąży wokół dziewczyny i jej najbliższych zbierając swoje żniwo.

Siłą tej książki jest piękne ukazanie silnych więzi między ludźmi, które pozwalają przetrwać najgorsze. To także pochwała tych, którzy w okrutnych czasach potrafili zachować się godnie ryzykując życie własne i najbliższych.
To także hołd oddany słowu pisanemu, które pozwala choć na chwilę przenieść się do innego świata. Takie wydawać by się mogło drobne rzeczy pozwalały często przeżyć koszmar wojny i obozów koncentracyjnych.
Jeśli ktoś jeszcze nie czytał "Złodziejki książek" to czas aby nadrobić zaległości.