Wszyscy jesteśmy łotrami recenzja

Wchodzicie w obszar, który jest Wam obcy.
Bezwzględni ludzie, którzy nie boją się śmierci.
Zasady, które sprawiają, że świat pokazuje swoje najmroczniejsze oblicze.
I klątwy. Tak, to one rządzą tym Turniejem.

"Wszyscy jesteśmy łotrami" na swój sposób, prawda?🩸

Książka duetu Amandy Foody oraz Christiny Lynn Herman jest fantastyczną ucztą literacką. Słuchałam jej na Legimi i muszę przyznać, że lektor został dobrany do tej historii i d e a l n i e (jego głos najbardziej pasował mi do postaci Alistaira). Czyta *słucha* się jej wybornie, a każdy następny rozdział coraz bardziej angażuje do dalszej lektury. Mamy tu szczegółowo opisane reguły i historie poszczególnych rodów miasteczka Ilvernath - Lowe, Macaslan, Grieve, Thorburn. To jedynie niektórzy z nich, ale to właśnie dzięki nim poznajemy tą opowieść. W samej rozgrywce biorą udział jedynie Ci najpotężniejsi i najwaleczniejsi z nich. Gdy wschodzi Krwawy Księżyc, opada Krwawa Zasłona, rozpoczyna się Turniej. Co pokolenie siedem rodzin wyznacza swojego mistrza, który walczy w Turnieju na śmierć i życie. Nagroda? Wyłączna kontrola nad tajnym źródłem wysokiej magii, lecz wygrać może tylko jedna rodzina.

Mroczna aura, krwawe walki i rzucane klątwy. Każdy pragnie zwycięstwa, lecz nie każdy je dostanie. To jest o wiele bardziej złożona historia niż ja z początku sądziłam. Dzięki podzielonej narracji można poznać bohaterów ze wszystkich stron, a nawet w ich największych słabościach. Bardzo, ale to bardzo polubiłam charakter każdego z nich. Oczywiście postać Alistaira Lowe'a wyróżniła się na tle innych ze względu na jego rodzinną przeszłość, jak i te najbardziej zaskakujące momenty w fabule (ta słynna strona 123). Do tego jego relacja z pewną osobą wypadła tak niespodziewanie, a jednocześnie tak emocjonująco, że mocno kibicowałam tej dwójce. Oprócz nich, intrygującą rolę odegrała tu Briony Thorburn, której buntownicza dusza doprowadziła do... obłędu? To kolejny moment, który zmroził mi krew w żyłach. Osoby autorskie zaskakują na wszelkich płaszczyznach fabularnych i to mi się podobało! Jeśli miałabym Łotrów porównać do jakiejś innej historii, to byłaby to zdecydowanie seria Collins "Igrzyska Śmierci". Przez całą książkę miałam z tyłu głowy sceny właśnie z tego uniwersum. Nie wiem czy to była mocna inspiracja czy przypadek, ale ja to totalnie kupiłam.

Zakończenie to prawdziwy majstersztyk, dlatego już CZEKAM NA KOLEJNY TOM 🖤🩸🖤