Współlokatorzy recenzja

Czasami warto łamać zasady. 

Rozstanie z mężczyzną i finansowy dołek to częste problemy. Myślimy wtedy co dalej, szukamy rozwiązania. A jakie rozwiązanie znalazła Tiffy gdy przyszło się jej wyprowadzić się od zazdrosnego faceta? Znalazła tanie lokum u zapracowanego Leona,który akurat potrzebuje dodatkowych pieniędzy. Sytuacja wydaje się idealna więc dlaczego przyjaciele dziewczyny uważają to za szaleństwo? Otóż Leon i Tiffy będą dzielić łóżko. Nigdy nie w tym samym czasie, bo Leon w ciągu dnia będzie w ciasnej kawalerce odsypiał noce zmiany, a Tiffy będzie miała to samo mieszkanie wyłącznie dla siebie przez resztę doby. Układ wydaje się być idealny. 

Historia pełna zawirowań, humoru i codziennych trudności. Opowieść pokazująca, że czasami łamanie zasad wychodzi nam na dobre. Nie chcem zdradzać za dużo, ale historia brata Leona mnie zdenerwowała, natomiast postawa Tiffy sprawiła że czułam się dumna. Jak poznałam te wydarzenia przeszło mi przez myśl, że to dokładnie tak jak z ocenianiem książek po okładce. Możemy się bardzo pomylić. Przez większość stron uśmiech nie schodził mi z ust, były też łzy i wielka irytacja. I oczywiście moja ulubiona narracja z punktu widzenia obu bohaterów. Według mnie dla tych wszystkich uczuć warto przeczytać tą książkę.