Sekrety Humli Hansson recenzja

Młodą bohaterkę tej książki mogę nazwać współczesną Pippi Pończoszanką. Jest interesującą, bardzo sprytną i inteligentną 11-latką, która mieszka w Szwecji i charakteryzuje się bogatym życiem wewnętrznym. Myślę, że wielu dorosłych określiłoby ją jako zdecydowanie dziwną, ale ujmującą nastolatkę.
Humla jest outsiderką i kreatywną dziewczyną i dlatego często zmaga się z niezrozumieniem. W powieści ma dwie bardzo ważne funkcje: jest narratorem i ilustratorem.
Historia została napisana jako wpisy do dziennika wszystkich rzeczy, które dzieją się w głowie Humli. Mamy też poruszone niektóre problemy rodzinne, które nastolatka próbuje zrozumieć.
Bohaterkę poznajemy, gdy z powodu ospy opuszcza dwa tygodnie szkoły,a po powrocie okazuje się, że jej najlepsza koleżanka Nour zmieniła się i jest już w innym kręgu koleżeńskim: dziewczyn określanych mianem Koniary. Humla czuje się bardzo samotna i przeżywa ciężki okres w swoim życiu.

To, co na pewno wyróżnia ten tytuł w literaturze młodzieżowej to niezwykłe, zachwycające, a także surowe czarno-białe rysunki, tworzące klimat tej powieści. Po raz pierwszy spotkałam w tego typu książce egzystencjalne tematy,określane często jako tematy tabu, a w nich: samookaleczenia , choroby psychiczne, życie seksualne rodziców, trudne zachowania, zastraszanie.
Humla, przedstawiona jako sympatyczna dziewczyna z rosnącą samoświadomością i wątpliwościami, które przyczyniają się do tego, że dorastanie jest tak nieszczęśliwym okresem życia, jest bohaterką prawdziwą. Myślę, że znamy wiele jej koleżanek-nastolatek.
Moim zdaniem, właśnie dlatego młodzi czytelnicy pokochają tę postać. Uważam, że powieść jest bardzo pomysłowa, a autorce naprawdę udało się oddać młodzieńczą radość i samotność.

Uważam, że warto przeczytać " Sekrety Humli Hansson", zwłaszcza dla „dziwnego dziecka”, które drzemie w każdym z nas.

Dziękuję wydawnictwu Zakamarki za egzemplarz recenzencki książki.