Tylko tam recenzja

Zawsze tam, to powieść obyczajowa, która zaczyna się od dramatu głównej bohaterki i klasycznie o tym dramacie wiedzą wszyscy wokół, a nie sama zainteresowana. I chociaż jest to wątek, który często się pojawia w tego typu powieściach, to nie przeszkadza mi to. Ogólnie fabuła książki jest bardzo przyjemna, chociaż nie ma co liczyć na wartką akcję, czy skomplikowane relacje międzyludzkie.
Miejsca akcji też nie są mocno zróżnicowane, ale autorce udało się stworzyć sielski klimat wsi. Opisy plastycznie tworzą przestrzeń w jakiej rozgrywa się akcja.

Cała narracja jest zbudowana na kilku bohaterach i ich wzajemnych relacjach. I chociaż autorka ma ponad 200 stron, to tak naprawdę przedstawia ich bardzo oszczędnie. Brakuje tutaj więzi i głębi relacji. Nie pojawiają się szczere i bolesne rozmowy, zdecydowane reakcje i działania. Amelia i Zuza mają jakąś zadrę z przeszłości, co jakiś czas czytelnik poznaje elementy składowe tej relacji, ale finalnie pod koniec książki dowiadujemy się co tak naprawdę ją spowodowało. Relacja między Amelią i letnikiem (żeby nie było spojlerów) jest płaska, o jakiś zmianach w relacji i postrzeganiu dowiadujemy się z wyraźnej informacji w tekście. Nie czuć rozwijającej się relacji, ona jest, ona gdzieś tam z tego co pisze autorka się pogłębia i tyle.

Cała historia jest logiczna, jednak tu też mam pewne zastrzeżenia. Amelię poznajemy kiedy porzuca swoje poprzednie życie i wiemy, że ono gdzieś tam jest. Wiemy czym się zajmowała, czasami jej stare życie o sobie przypomina, ale są to zdarzenia incydentalne. Mam wrażenie, że ten wątek także potraktowany jest po macoszemu, a akcja stoi w miejscu. Bohaterka nie podejmuje żadnych kroków, ona mieszka teraz na wsi, chodzi na spacery, ale nic z tego nie wynika. Temat zmiany życia o 180st został spłaszczony.

Dla obrony autorki na pewno mogę pochwalić styl pisania, bo książkę czyta się przyjemnie. Dialogi są naturalne, przyjemnie. Fajnie kreuje rzeczywistość i opisuje przyrodę. Pojawiają się elementy humorystyczne, przy których ciężko się nie zasiać. Naprawdę dobrze się bawiłam i jest to przyjemna książka na chłodny wieczór. To, że narzekam na spłaszczenie niektórych elementów, to moje osobiste predyspozycje. Oceniam, na mocne 6!