Wpuść mnie recenzja

Bardzo dobrze napisana historia o wampirach, tym bardziej przerażająca, ponieważ dotyczy wampira o wyglądzie dziecka - dziewczynki, która zaprzyjaźnia się z 12-letnim chłopcem.

Czy taka przyjaźń jest w ogóle możliwa???

Atutem dla mnie był fakt, że akcja powieści dzieje się we wczesnych latach osiemdziesiątych.

Oskar. 
12-letni chłopiec, mieszkający w Blackeberg, na przedmieściach robotniczych w Sztokholmie. Mieszka z matką. Jego ojciec, alkoholik, mieszka na wsi i od czasu do czasu odwiedza chłopca.
Chłopiec ma specyficzne upodobania - zbiera artykuły prasowe o różnego rodzaju morderstwach.

Eli.
Pewnego dnia pojawia się w życiu Oskara. Jest mniej więcej w jego wieku. Mieszka ze starszym mężczyzną o imieniu Håkan, byłym nauczycielem, który został zwolniony po tym, kiedy to został przyłapany na posiadaniu pornografii dziecięcej. Od tego czasu jest włóczęgą. 
Eli tak naprawdę jest ponad 200-letnim wampirem, w którego została przemieniona, kiedy była dzieckiem. Dlatego utknęła w takiej postaci, zarówno fizycznie, jak i psychicznie. 

Oskar i Eli zostają przyjaciółmi.  

Czy chłopiec zyskał przyjaciela, czy wroga - obrońcę, czy kata?
Czy jest bezpieczny, czy też grozi mu śmiertelne niebezpieczeństwo?

Poznajemy ciemną stronę ludzkiej natury. Poznajemy ból izolacji, egzystencjalną pustkę, problemy rodzinne i społeczne /bezdomność, rozwód, alkoholizm, nękanie w szkole/, różnego rodzaju patologie /pedofilia, okaleczanie narządów płciowych/, a także morderstwo.

Czy w tej historii możliwe jest szczęśliwe zakończenie?