Wizje w mroku: Tajemnicza moc, Opętany, Pasja recenzja

Po "Wizje w mroku" sięgnęłam tuż po obejrzeniu "Vampire Diaries". Jako że na razie jestem bardzo zniechęcona opiniami o książkowych "Pamiętnikach wampirów", postanowiłam sięgnąć po inną pozycję pani Smith.

Kaitlyn, główna bohaterka powieści, uchodzi w szkole za dziwadło. Ma burzę rudych włosów i piękne, hipnotyzujące oczy. Dodajmy do tego jej szczególną zdolność - rysowanie proroczych scen z wizji. Nic więc dziwnego, że całe społeczeństwo się od niej odsuwa, wytyka palcami i szepcze: "Czarownica!". Jednak pewnego dnia dziewczyna dostaje ofertę - w zamian za prowadzone badania nad jej szczególnym darem otrzyma duże stypendium, wyjazd do innego miasta, piękny pokój w internacie i szansę ponownego startu z grupką osób, która tak jak ona, posiada zdolności parapsychiczne. I tak, w Instytucie w Kalifornii, Kaitlyn poznaje Roba, który uzdrawia ludzi, Lewisa zajmującego się psychokinezą, Annę posiadającą dar projekcji myśli i Gabriela - wampira energetycznego. Wkrótce jednak okazuje się, że Pan Zetes, zarządca badań i właściciel internatu ukrywa przed nimi mroczne zamiary, a badania ich umiejętności wysyłane są do wielkich, światowych koncernów i agencji, w tym chociażby do NASA.

Otrzymujemy więc lekturę science fiction z paranormal romance w tle. Ale czyżby tylko w tle? Przeczytawszy na odwrocie tomiku, że znowu w kolejnej historii pani Smith, dwójka chłopaków będzie walczyła o względy cudownej, szlachetnej bohaterki, stwierdziłam, że chyba sobie daruję tę powieść. Bo w tej książce, tak jak to było w przypadku "Pamiętników wampirów" mamy bohatera dobrego i bohatera złego. Ten dobry - Rob, jest tak POPRAWNIE i NIEZMIENNIE miły, uczynny, delikatny, kochający, że mnie mdli. Ten zły- Gabriel, tak naprawdę wcale zły nie jest, ale wszyscy go zawsze muszą skopać, poniżyć, a on zrobić coś głupiego. Standard? Standard. Dodajmy do tego dwie bezbarwne postaci - stereotypowego Japończyka, kochającego sprzęt elektroniczny, Lewisa i dobrą, cichą, spokojną Annę. Pisarka zamiast wykreować ciekawe, nietuzinkowe postaci, skupiła się na standardzie postaci z fantastyki niskich lotów.

Sama historia i jej rozwiązanie było dość ciekawe, to muszę przyznać. Ale zdecydowanie skierowane do grona młodszych czytelników. Mówię tak dlatego że, podobnie jak w większości przeciętnych powieści dla młodzieży, tu także nie można liczyć na widowiskowe walki, twisty fabuły, czy zakończenie z suspensem. Przesłodzony happy end jest? Jest. I to wystarcza większości nastolatków.

Książkę polecam wszystkim, którzy mają dość fantastyki z wampirami i wilkołakami w tle. Co prawda Gabriel jest wampirem energetycznym, ale jego kły mają standardową długość! Książkę czyta się z prędkością świetlną, bo choć nie jest arcydziełem - wciąga.

Dobrze, że ktoś w wydawnictwie Amber się zlitował i wydał wszystkie trzy tomy "Wizji w mroku" w jednym za niecałe 36 złotych. Cała trylogia spokojnie się zmieściła w jednym opasłym tomiku, dzięki czemu każdy będzie mógł wydać zaoszczędzone pieniądze na inne książki, a wszystkie mole na pewno to docenią!