Wisznia ze słowiańskiej głuszy recenzja

 W mojej nowej książce puszcza jest tak ogromna, że jej nie przebędziesz, bo koń po brzuch zapada się w próchnie powstałym z opadających od tysięcy lat liści i umierających drzew. Wokół są moczary, w których czają się złośliwe duchy. Tylko rzeki pozwalają wedrzeć się w tę dziką krainę ludziom, a oni karczują las, budują pierwsze osady i grody, rozrastają się, tworząc nasz naród. Różni to są ludzie – Słowianie, którzy najprawdopodobniej przybyli do nas ze wschodu, Goci docierający z północy, na krótko i przelotnie, ale nie bez skutków, docierały do nas także dzikie i przerażające plemiona Hunów i Awarów. Ci ludzie tu żyli, budowali swój świat, wierzyli w swoich bogów. I o tym jest ta książka. A także o tym, co wspólne nam i naszym przodkom – o marzeniach o szczęściu i miłości, o nienawiści i solidarności. Zapraszam do świata utkanego z nielicznych wieści, które dotrwały do naszych czasów i z legend opiewających początki polskiej państwowości. A wszystko to działo się dawno, dawno temu, na wiele lat przed tym, kiedy żydowski kupiec Ibrahim ibn Jakub wyruszył na swoją wyprawę i od niemieckiego króla Ottona usłyszał wieści o mlekiem i miodem płynącej krainie Mieszka i o dziwnym plemieniu Amazonek. Przepraszam, szanownych użytkowników tego portalu, że oceniam własną książkę, ale bez oceny nie można zamieścić recenzji. Więc nie uważam, żeby była ona arcydziełem, ani nawet dziełem wybitnym czy rewelacyjnym. Ale sądzę, że jest całkiem dobrą powieścią historyczną, dlatego ośmielam się dać te siedem gwiazdek :) - Koronczarka - Kaśka Maludy        .....................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................