Wilcza pieśń recenzja

"Wilcza pieśń" autorstwa TJ Klune to pierwszy tom serii Green Creek. Jest to również piękna oraz poruszająca historia, która oczaruje Was już po kilku pierwszych stronach. Ten autor ma to do siebie, że każda jego kolejna powieść zaskakuje coraz bardziej oraz pozwala nam poznać kolejną historię, którą na bank każdy z nas pokocha.

Oxnard Matheson dorastał w niewielkim, spokojnym Green Creek, w stanie Oregon. Był większy od rówieśników i nieco powolny. Kiedy miał dwanaście lat, jego tata dał mu cenną lekcję. Powiedział, że Ox nie jest nic wart i ludzie nigdy go nie zrozumieją. Potem zabrał walizkę i odszedł. Ox miał szesnaście lat, kiedy spotkał na drodze chłopca, który nie przestawał mówić. Nastolatek dowiedział się później, że Joe Bennett nie odzywał się przez prawie dwa lata i że właśnie wprowadził się z rodziną do domu położonego na końcu uliczki. Ox miał siedemnaście lat, gdy odkrył sekret chłopca i jego rodziny. Ta tajemnica zmieniła go na zawsze. Monotonna codzienność wybuchła feerią wcześniej nieznanych barw, zapachów i smaków. Stała się pełna przyjaźni, miłości, krwistoczerwonych oczu i… niebezpieczeństwa.

Może i początkowa akcja tej książki należy zdecydowanie do tych powolniejszych oraz niewinnych, to jednak nie było to dla mnie problemem. Czemu? Ponieważ Klune musiał nas jakoś wprowadzić do nowej historii, która zrodziła się w jego głowie. Autor opisuje nam całą fabułę od a do z - nie pomija żadne elementu, ani jednego bohatera, czy miejsca, w którym aktualnie dzieje się akcja. Jego barwne opisy sprawiają, że przez jego książki dosłownie się płynie - wystarczy tylko wstawić swoją dłoń i pozwolić by Klune oprowadził Was po nowym świecie oraz poznać nowych bohaterów, których po czasie pokochałam.

Skoro już o postaciach mowa... Jak zawsze autor stworzył dla nas ciekawych bohaterów, którzy są pełni wad oraz zmuszeni są na co dzień walczyć z wieloma przeciwnościami losu. Jestem pewna, że w tej historii wielu czytelników odnajdzie jakąś cząstkę siebie.

Prawie zapomniałam: przed rozpoczęciem lektury przygotujcie sobie paczkę chusteczek - Klune porusza tutaj problem samotności oraz poczucia braku zrozumienia. Niektóre fragmenty były na tyle „mocne”, że po moich policzkach pociekło kilka łez.

Czy książkę polecam? „Wilcza pieśń” to bardzo wartościowa oraz emocjonalna książka, którą przeczytacie nie tylko za pomocą swoich oczu, ale również swojej wyobraźni oraz przeżyjecie tę historię całym swoim ciałem. Przygotujcie się na prawdziwą literacką ucztę.