Więzi krwi. Tom 2: Nowy świat recenzja

„Więzi krwi. Nowy świat” to drugi tom cykli Więzi krwi napisanego przez Emilię Kolosę. Doskonale pamiętam rudowłosą zadziorną dziewczynę, która miała jeden cel, który za wszelką cenę zamierzała zrealizować. Debiutancka książka autorki zrobiła na mnie tak duże wrażenie, że z ogromną przyjemnością wyruszyłam na kolejne spotkanie. Uwielbiam pióro Emilii, świat, który wykreowała, wszystkie przygody i relację z Kyle’m. Rycerz i zabójczyni, złodzieje, honor, pragnienie zemsty. To naprawdę była mieszanka wybuchowa, miałam ochotę założyć stosowne odzienie i ruszyć z Cassidy na kolejną wyprawę. Ta dziewczyna ma wiele ikry, niewyparzony język i potrafi porwać za sobą tłum czytelników.

Główną bohaterką książki autorstwa Emilii Kolosy pod tytułem „Więzi krwi” jest Cassidy Hervor to młoda kobieta, która najbardziej na świecie chciała oczyścić imię swojego ojca i pomścić jego śmieć. Do tego wszystkiego doszło spełnienie jego ostatniej woli. Nie było jej łatwo, zwłaszcza kiedy na horyzoncie pojawił się rycerz zakonu Eileen. Rudowłosa zabójczyni przewartościowała całe życie Kyle’a, złamał śluby, porzucił zakon i walczył o to, co tak naprawdę było ważne. Obecnie ruda zaczyna budować potęgę gildii zabójców realizując przy tym ambicje ojca. Nikt nie jest nieomylny, sama dziewczyna popełnia błędy, a w polityce nie jest o nie trudno. Jest niezwykle lojalna, dla swoich bliskich jest w stanie zrobić wszystko, nie liczy się wtedy etykieta, konwenanse, tylko miłość, przyjaźń. Kyle chroni Casidy przed całym Nowym Światem, tylko czy zdoła ją ocalić przed nią samą?

„Więzi krwi. Nowy świat” przypomniał mi, dlaczego tak bardzo chciałam ponownie spotkać się z bohaterami. Styl Emilii Kolosy jest piękny, bardzo plastyczny, czaruje słowem. Potrafi wykreować akcję, która staje się dynamiczna. Nie jest łatwo żyć, nieś na swoich barkach brzemię i realizować zamysł zmarłego ojca. Cassidy jest niesamowita, ludzka, popełnia błędy, jak każdy człowiek. Potrafi rozbudzić tak wiele emocji, że czasami trzeba zaczerpnąć powietrza, kiedy akcja nabiera rozmachu nie zawsze ofiarując to, co chcieliby bohaterowie i czytelnicy. Autorka prowadzi z czytelnikiem grę, rozstawia swoich bohaterów na planszy, która jest wymagająca, przepełniona intrygami i niebezpieczeństwami. Kto wygra tą partię? Cudownie było zobaczyć, jak relacja Cassidy z Kylem się rozwija, jak może na niego liczyć, jak walczy o uczucie. „Więzi krwi. Nowy świat” ukazuje inną odsłonę Emilii Kolosy, czaruje nas dobrym humorem, które wplatają tą cudowną lekkość w historię. Na uwagę zasługują bardzo dobrze wykreowani bohaterowie drugoplanowi, nie są tłem bez wyrazu, mieli swoje własne emocje, relacje i byli wyraziści. To wyjątkowo przyjemna odmiana, w niewielu powieściach autorzy kładą nacisk także na pozostałych bohaterów. Przez tą powieść się płynie i nie chce się jej kończyć.