Więzi krwi. Tom 2: Nowy świat recenzja

„Zawiłości polityczne nie stanowiły jego mocnej strony. Wiedział jednak, co oznaczały. Kolejne intrygi, zagrożenia, manewrowanie po grząskim gruncie zażyłości możnych”.

Cassidy wyrusza w daleką podróż do nieznanego świata zawojować tamtejsze tereny. Planuje stworzyć gildię kupiecką i wrócić do swojej profesji, czyli wykonywania zleceń na zabijanie. Wraz z przyjaciółmi pragnie poszerzyć sławę swojego nazwiska.

Czy jej się uda? I jakie przeszkody napotka na swojej drodze?

Bardzo ciekawa byłam, jak autorka wykreuje nowy nieznany dotąd świat. Czy będzie tak jak w ojczystej ziemi naszej bohaterki? A może zupełnie inaczej? I jestem pod wrażeniem, że tak udało się jej wszystko opisać i wymyślić, że miało to ręce i nogi. Stworzyła świat, który zachwyca i chcę się w nim przebywać.

Ależ ja tęskniłam za Kylem, Cassidy i całą resztą. Pozornie obcy sobie ludzie stali się zgraną paczką. Tęskniłam za ich przygodami i wreszcie zabrałam się za lekturę książki. Pozycja jest dość obszerna, lecz nie zrażajcie się, bo czyta się ją ekspresowo.

Przez tekst dosłownie się płynie. Ledwie zaczęłam czytać, a już byłam na połowie, a później już z górki i czekało mnie zakończenie. Autorka ma bardzo przyjemny styl, który jest lekki i wygodny dla czytelnika.

Mamy tu dużo bohaterów i może to być chwilowo dezorientujące, lecz szybko przywykłam, kto był kim. I podobało mi się, że miałam szansę poznać myśli każdego z nich.

Nie obejdzie się bez śmiesznych sytuacji, które wywołują uśmiech na twarzy.

Cassidy musi zmierzyć się z wieloma problemami na swojej drodze. Zagrywki polityczne i chłodna kalkulacja to dla dziewczyny lubiącej działać niezłe wyzwanie. Dobrze, że może liczyć na swoich przyjaciół.

„Ale właśnie te drobne pojedyncze krople tworzą potężną toń. To ogromna siła i niesamowity żywioł, mogący pochłaniać całe statki czy drążyć skały. Ty też, moja mała kropelko, nie jesteś sama”.

Zaledwie wczoraj skończyłam książkę, a już tęsknię za wszystkimi postaciami. Zakończenie zostawiło mnie w małym zdziwieniu i oczekiwaniu na ciąg dalszy, więc już nie mogę się doczekać.