Wieża strachu recenzja

„ Kiedyś wierzono, że w krwi ma siedzibę ludzka dusza. Dlatego Żydzi nie mogą jej spożywać, a świadkowie Jehowy przetaczać. Jeśli to prawda, to czyjaś dusza leżała uwięziona u jej stóp ”.

„ Wieża strachu ” to trzeci tom serii kryminalnej z udziałem prokurator Gabrieli Seredyńskiej autorstwa Przemysława Borkowskiego. W moim odczuciu najlepszy. Może dlatego, że najbardziej psychologiczny? Dziwny? Nieoczywisty? Chyba tak mogłabym go określić.

Ta nieoczywistość wiąże się z egzystowaniem głównego bohatera w poczuciu iluzji. Autor postawił Krystiana przed nie lada wyzwaniem. Zamknął go w mieszkaniu, które mogłoby oszałamiać przepychem, zachwycać funkcjonalnością, imponować bogactwem. Umiejscowione na wysokości trzydziestego piętra, osłonięte jedynie szklaną taflą od ogromnej przestrzeni za oknem, budzi ogromny niepokój. Przeraża, a jednocześnie fascynuje. Prawdziwa wieża strachu, jak zatytułował swoją opowieść autor. Ten strach wyziera wręcz ze stron tej opowieści. Osnuwa mgłą bojaźni i więzi w swoich szponach. Nie pozwala się wyrwać ze swoich macek.

Czy istnieje granica między snem, a jawą?

Jednak nie o mieszkanie chodzi, ale o umysł bohatera, który jest obleczony w dziwny stan zawieszenia między tym, co realne, a tym, co jest wytworem jego wyobraźni. Tym, co namacalne, a tym, co iluzoryczne. Jego psychika prowadzi walkę z rozsądkiem. Sam siebie osadził w poczuciu udręki, w poczuciu rzeczywistości, która daleka jest od prawdy. Czy zdoła odnaleźć się pośród wyobrażeń na temat świata, w jakim egzystuje?

To zmaganie z demonami krążącymi w głowie głównego bohatera dominuje, ale nie lada gratką jest również śledztwo kryminalne, którego tok postępowania wciąga bez reszty. Przed prokurator Gabrielą wyzwanie, które wymagać będzie od niej niecodziennego wysiłku. W tym pięknym, choć budzącym grozę mieszkaniu wydarzyło się coś tragicznego, coś, co niełatwo jej będzie rozwikłać. Czy odniesie sukces? Czy jako silna kobieca jednostka upora się z tajemnicą śmierci?

Jaką tajemnicę kryje tytułowa „ Wieża strachu ”? Jakie przesłanie ze sobą niesie? Przekonajcie się sami. Warto.