Łąka umarłych recenzja

Marcin Pilis zapewne wzbudził we Mnie ciekawość swoją twórczością i wzruszył moje serce wraz z odkrywaniem tajemnicy Wielkich Lip. Mimo iż jest to fikcja historyczna to wydarzenia w niej opisane nie należą do łatwych tematów, jaką jest II wojna światowa i zło, które z nią nadeszło.

Wielkie Lipy to zapewne najpiękniejsze miejsce do obserwacji astronomicznych. Mieszkańcy tej małej wioski zapomnianej przez świat i zwyczajów w niej panujących od czasów najazdów niemieckich bardzo się zmieniły, o czym ma przekonać się nasz student Andrzej Hołotyński, który żył wiele lat pięknymi opowieściami ojca o jej mieszkańcach niewyściubiających nosa poza swoje domy, o mrocznym klasztorze i wielkich tajemnicach.

Od wielu lat nic się tam nie działo. Każdy znał swoje miejsce i rolę, jaką przyszło mu odgrywać w tej wymierającej małej wiosce.

Przyjazd młodego studenta krakowskiego zaczyna być źródłem wielu problemów dla wszystkich mieszkańców, lecz dla jednej osoby może być jedyną drogą ucieczki.

Dzięki pamiętnikowi, który pozostawił astronom, syn Andrzej dowiaduje się o egzekucjach na ludności żydowskiej, jakie w Wielkich Lipach miały miejsce. Jaką rolę odgrywał każdy mieszkaniec i jaką rolę odegrał jego ojciec? Przybliża i odkrywa kawałek po kawałku historię okrucieństwa ludności niemieckiej i polskiej wobec ludności żydowskiej, niestety jest ona bardzo wstrząsająca.

„Patrzę, ale nie widzę, a może widzę, ale nie wierzę, a to tak, jakbym właśnie nie widział.”

Poddano tam ludzi nieludzkiemu eksperymentowi, rozbudzając w nich nienawiść oraz zachęcając wręcz do złych czynów. Łatwo jest nam manipulować złym człowiekiem, bydlęciem, który jest zdolny do mordu, wystarczy wskazać mu tylko jego ofiarę. Za jakieś chore idee Niemców ludność żydowska nazywana gnilnym odpadem wśród narodów była wtedy masowo mordowana.

Prawda jest taka, że zwyrodnialec zawsze pozostanie zwyrodnialcem, akt barbarzyńskiej podłości, kiedy mordowano, gwałcono, palono ciała w stodołach i bożnicach nigdy nie odejdzie w zapomnienie, bo o tym nie można zapomnieć. Uważam, że każdy powinien ponieść karę za zbrodnie ludobójcze. Morderca będzie całe życie mordercą i do ostatnich dni nie będzie lekko spał, a u schyłku swojego marnego życia i tak przyjdzie mu zmierzyć się z własną przeszłością.

Zachęcam do zapoznania się z powieścią, poznania jej mieszkańców oraz ich tajemnic, które odkrywane są przed nami do samego końca, a bohaterowie stoją często przed bardzo trudnymi wyborami i sytuacjami bez wyjścia.


Za książkę urodzinową bardzo dziękuję Maciejowi Urbaniakowi.