Wielka draka w Londynie recenzja

Nawet nie pamiętam już w jaki sposób trafiła w moje ręce seria książeczek "Podróże ze śmiercią" Maxa Bilskiego. Na mojej półce "wstydu" leżą już od ładnych paru lat, kurzą się i czekają na swoją kolejkę. Wreszcie nadszedł czas na lekturę. Jako pierwsza w ręce wpadła mi "Wielka draka w Londynie", chociaż jak sprawdziłam, jest trzecią w kolejności, lecz jakoś nie przeszkodziło mi to w czytaniu. Nie jest to książka zbyt wysokich lotów, ot taki lekki i czasem nieco zabawny kryminał dla młodszego pokolenia oraz dla osób nie lubiących kryminałów. Historyjka jakich wiele.
Przeczytałam w czyjejś opinii, że to ciągle na nowo opowiadana ta sama historia, tylko dekoracje się zmieniają.
Gdy przeczytam kolejną, to z pewnością odniosę się do tego.
Michał i Joanna to małżeństwo dziennikarzy. Michał w zasadzie jest spokojnym domatorem lubiącym się lenić, natomiast Joanna wręcz przeciwnie. Ciągle wymyśla nowe kierunki wycieczek, żeby zobaczyć jak najwięcej i zrobić mnóstwo fotografii. Michał jest już zmęczony tymi podróżami, zwłaszcza, że podczas każdej z nich, przy okazji wplątują się w jakąś kryminalną zagadkę.

Do Londynu zaprosił ich ojciec Joanny, który od kilku lat mieszka tam i pracuje. Małżonkowie w podróż zabrali ze sobą poznaną w Dubrowniku panią Helenę, ta niezwykła babcia jest bardzo nowoczesna, Internet nie ma przed nią żadnych tajemnic. Już po wylądowaniu, na lotnisku mają kłopoty. Nikt na nich nie czeka... Nie znając adresu zamieszkania swojego ojca, Joanna próbuje bezskutecznie się do niego dodzwonić. Pewnie coś się stało...
Gdy nad ranem ojciec zjawia się wreszcie, okazuje się, że ma pewien problem.
Małżonkowie nie marzyli o żadnym śledztwie czy zbrodni, ale już następnego dnia znajduję się zupełnie przypadkowo w roli podejrzanych o zabójstwo.
Policja okazuje się dość ślamazarna, więc sami muszą się zająć sprawą aby dopaść złoczyńców.
Czy im się to uda? Jak rozwinie się ta cała draka w Londynie?
Nawet można powiedzieć, że jest to lekka i przyjemna lektura, bo ciągle gdzieś się coś dzieje, czuć, że wisi w powietrzu, kilka razy można się nawet uśmiechnąć. Lecz mimo to jest to lektura niewymagająca, ot taka, żeby przeczytać i zapomnieć, bo z pewnością długo w głowie nie zostanie.
Jeśli nie traficie na tę lekturę, to nic straconego.