Polowanie na wiedźmy. Kronika kobiet niepodporządkowanych recenzja

„Będąc bezdzietną kobietą po złej stronie trzydziestki, która głośno wyraża swoje oburzenie nadużywaniem patriarchalnej władzy, i poganką, która opuściła katolicką trzódkę, nie ujechałabym za daleko…”

Niezależna. Silna. Świadoma. Nieposłuszna. Kobieta, która jest zagrożeniem. Którą należy prześladować. Torturować. Obalić. Ukarać. A ta kara powinna być dotkliwa. Dawać przykład innym. Umacniać posłuszeństwo i bogobojność. Powinna być widowiskiem podziwianym przez resztę społeczeństwa. Stos, łamanie kołem, dyby wstydu, hiszpańskie krzesło… Pomysłowość na kary nie znała granic.

Oskarżenia o czary były jednym ze sposobów na kontrolowania kobiet. Szczególnie tych, które nie zachowywały się zgodnie z patriarchalnymi standardami. Bo zgodnie z wolą bożą kobieta ma służyć, ma być uległa i podporządkowana. Jej rola jest ściśle określona. Powinna znać swoje miejsce.

„Polowanie na wiedźmy” to książka, która zabiera nas w podróż po miejscach wypełnionych magią. Miejscach, gdzie w dawnych czasach czarownice rzucały uroki, organizowały sabaty i latały na miotłach. Autorka sięga do historii, do mitów i do dawnych wierzeń. Odwiedza muzea, zamki, kościoły i miejsca, w których kobiety płonęły na stosie. Bo nie tylko o wiedźmach tutaj mowa, ale również o kobietach, które były oskarżane o czary. Zielarki. Akuszerki. Uwodzicielki… Z wielu kobiet robiono kozły ofiarne. Im bardziej niepodporządkowana tym dotkliwsza była kara. Próbowano je poskromić, zdyscyplinować i przypisać służalczą rolę. Echo prześladowań kobiet przez Kościół i przez państwo jest słyszalne do dzisiaj. Nie powinniśmy go ignorować.

Tę książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Nie jest ona wielkim arcydziełem, ale porusza ważne tematy dotyczące kobiet.
Może się spodobać osobom, które:
- lubią literaturę faktu;
- lubią poznawać historię;
- są ciekawe miejsc oraz czasów, kiedy wiedźmy rzucały klątwy i odprawiały uroki;
- chciałyby poznać problemy, z jakimi mierzyły się kobiety w dawnych czasach.

Niektóre fakty mówiącące o nienawiści do kobiet są tak wkurzające, że aż ma się ochotę cofnąć w czasie i przemówić tym mądrym głowom do rozsądku.