Wieczór filmowy recenzja

Książka zaczyna się 31 grudnia, kiedy Hanna jest z Solem, swoim przyjacielem z dzieciństwa na imprezie sylwestrowej. Właśnie wtedy,  Dan, jej chłopak i bożyszcze wszystkich dziewczyn ze szkoły całuje się z jej byłą przyjaciółką. Sol odprowadza zrozpaczoną i zapłakaną Hanne do domu, a ta pod wpływem chwili proponuje mu, żeby co miesiąc oglądali razem jakiś film, raz wybrany przez nią, a raz przez niego. Jako, że chłopak od lat jest w niej zakochany zgadza się. I tak co miesiąc przez rok spotykają się by oglądać filmy. Hanna na początku próbuje odzyskać byłego chłopaka, ale z czasem odpuszcza i zapomina.  Tylko wtedy to Dan zaczyna znowu zabiegać o jej względy. Czy Hanna zrozumie, że Sol to nie tylko przyjaciel?

Hanna to była okropnie infantylna, rozpieszczona i głupiutka postać. Już na pierwszych rozdziałach się upiła tak bardzo, że zwymiotowała Solowi na buty. A to dopiero początek. Te jej próby odzyskania Dana były po prostu żałosne. Przypomnę tylko, że to on ją zdradził i z tego co pamiętam nawet jej nie przeprosił. Ale przecież to najpopularniejszy chłopak w szkole. Naprawdę czy ona nie ma do siebie za grosz szacunku? Miałam wrażenie, że ciągle płacze, gada o swoich problemach i żali się Solowi. Nawet go o nic nie pyta ani się nim nie przejmuje a gdy dowiaduje się że jej o czymś się powiedział obraża się. Na szczęście potem się trochę zmieniła i dałam radę ją znieść.

Sol za to jest przeciwieństwem ekscentrycznej Hanny, jest spokojny i rozważny. Tak jak Hanna interesuje się filmami, tylko on je jeszcze tworzy. Nietypowym ubarwieniem tej historii i tego bohatera, było, że jest wychowywany przez dwóch ojców gejów, bo jego mama odeszła.

Książka trwała równy rok i Hanna przez ten czas znacząc się zmieniła. Wydoroślała, przejrzała na oczy i zrozumiała pewne rzeczy. Przestała widzieć tylko czubek własnego nosa, i ślepo ganiać za Danem i popularnością.

Przedstawienie młodzieży i bohaterów pobocznych jest okropne. Przyjaciółki Hanny są wredne, niby się wspierają, cieszą się razem, ale tak naprawdę nie mają żadnych skrupułów by całować się z chłopakami swoich przyjaciółek albo lecieć do tych chłopaków od razu po ich rozstaniu. Te wszystkie intrygi, złośliwości i były okropne. Jak można zadawać się z takimi osobami. Nie wiem, czemu młodzież często w książkach przedstawiona jest tak źle.

Podobało mi się, że książka poruszała najróżniejsze problemy, ale tych wątków było mnóstwo. Tak naprawdę głównym wątkiem powinien być o Solu i Hannie, ale ta książka była o wszystkim i o niczym. W pewnym momencie wszystkie wątki się ze sobą plątały, aż zdawało się że autorka sama się w nich pogubiła i nie wiedziała do końca o czym pisze.

Sam wątek filmowy,  uważam, że był zrobiony świetnie. Było sporo ciekawostek, przemycone były cytaty z filmów, które lubili zgadywać główni bohaterowie. Oprócz tego o na każdy film był przeznaczona rameczka gdzie było opisane o czym jest. To akurat jest wielkim plusem, że faktycznie autorka przygotowała się do tematu,a bohaterowie byli fanami kina i znali się na rzeczy.

Podsumowując: Jest to słaba książka z irytującą główną i głupimi pobocznymi postaciami. Świetnie zrobiony wątek filmowy. Raczej jej nie polecam, chyba, że ktoś jest fanem kina i chce przeczytać książkę dla relaksu i całkowitego odmóżdżenia.