Kapłanka recenzja

„Biedny byłeś... Biedniejszy jeszcze będziesz...

Wróżba, którą cyganka Markowi zaserwowała w tomie pierwszym noszącym tytuł „Biskup”, ma szansę się spełnić dzięki dziewczynie o imieniu Kaja, która w zasadzie pojawiła się znikąd. Co w niej takiego jest, że chłopaka ciągnie do niej jak opiłki do magnesu? Hm,...Z kolei w dalekim Rzymie jednak w nieco innym czasie bo kilka wieków wstecz (XVw.) w niewyjaśnionych okolicznościach ginie co dopiero wybrany na papieża Klemensa V, Magnus von Rappard. W co się wplątał i czy jego „kontakty” przyniosły mu oczekiwane korzyści? Tą samą drogę zamierza obrać żądny władzy biskup Luigi Ambrosio aby zjednać sobie popleczników. Pytanie brzmi? Jaką cenę będzie musiał za to zapłacić?

Fabuła toczy się wielowątkowo i na różnych płaszczyznach czasowych, co wbrew moim początkowym obawom, udało się całkiem nieźle autorowi złożyć w zgrabną całość. Smaczkiem będzie spotkanie autora „Młotu na czarownice” a także powrót do korzeni wiary słowiańskiej.

Obawiałam się czy książka przypadnie mi do gustu, gdyż autor dopiero początkujący. Niemniej jednak jego styl przemówił do mnie. Wydaje mi się, że dialogi w „Kapłance” w stosunku do części pierwszej nieco lepiej się rozwinęły, jednak całość przedstawia się zacnie. Z chęcią tchnęłabym ciut więcej „życia” w postać Marka ale mógł to być celowy zabieg autora aby w ten sposób wykreować owego bohatera.

Średniowieczne watykańskie intrygi, słowiańskie wierzenia i przygoda to wszystko składa się nie tylko na „Kapłankę” ale na cały cykl, dlatego z niecierpliwością czekam na trzeci tom i polecam serię miłośnikom fantasy.

Natomiast kto jeszcze jest przed lekturą „Kapłanki” a nie miał styczności z „Biskupem” to koniecznie musi zacząć od części pierwszej, gdyż ja jak to ja nie sprawdziłam, że to seria i aby wątki mi się mogły „spiąć” czytałam obydwie w jednym czasie.