Wdowi grosz recenzja

"Wdowi grosz" to drugi tom sagi Wrzeciono Boga. Książki są ściśle powiązane, warto je czytać po kolei.

Miejscem akcji jest Śląsk. Autor przedstawia losy bohaterów w dwudziestoleciu międzywojennym. Główny bohater, znany z pierwszego tomu, nie jest już małym chłopcem. Autor ukazuje nam dorosłego Teofila, męża Klary. Kłosek pracuje jako woźny, zajmuje się drobnymi naprawami, karmi świnie. Czuje się mały i bezużyteczny.

"-Spójrz, kim się stałem. Stróżem, służącym, popychadłem. Świniopasem! Tak na mnie wołają w szkole, wiedziałaś ? Z jakim przystajesz takim się stajesz. Stałem się świnią, Klaro. Parszywą taplającą się w gnoju świnią..."

Postać Teofila rozczarowuje. Spodziewałam się dojrzałego, rozsądnego mężczyzny. Tymczasem zachowanie Teofila wywołuje skrajne emocje. Kłosek to zasłużony działacz niepodległościowy, weteran powstań śląskich. Dumny i pyszny. Jego zachowanie budzi złość i smutek. Wielokrotnie zawodzi, wdaje się w niebezpieczne gierki, zaniedbuje Klarę.

Akcja książki toczy się dwutorowo. Na przemian poznajemy obecne losy bohaterów oraz wcześniejsze czasy. W 1921 roku Teofil wraz z kuzynem, wybiera się na przedstawienie. Bytomski teatr robi ogromne wrażenie. Budzi w młodych ludziach poczucie patryjotyzmu. Przypomina o wartościach, powoduje że nie chcą stać w miejscu. Postanawiają wziąć udział w przedstawieniu, by pokazać marodowi co w życiu jest ważne. Ideały jakimi należy kierować się to honor, szczerość i wolność. Teoś wśród aktorów poznaje Ewę. Będzie miała duży wpływ na losy bohaterów. Po latach rozłąki los sprawi, że ich drogi znów się przetną. Ewa namiesza życiu Teofila i Klary.

Książka pt. "Wdowi grosz" to dobrze przemyślana powieść historyczna. Autor zaskakuje, sprawia że czytelnik zaczyna zastanawiać się nad własną tożsamością, nad pojęciem ojczyzna i narodowość. Wśród wielu bohaterów w książce pojawia się uczeń. Gorol, którego nikt nie toleruje z powodu pochodzenia. Chłopak ma za sobą trudną przeszłość. Wszystko czego pragnie, to spokój. Chce jak jego rówieśnicy chodzic do szkoły, uczyć się i bawić. Jest źle traktowany, spotyka się z odrzuceniem. Koledzy śmieją się i wytykają go palcami. Po stronie chłopaka stanie dorosły człowiek. Udowodni, że miejsce urodzenia to powód do dumy, nie wolno z niego drwić. Czy to co zrobi, na zawsze zakończy spory?

Jestem pod dużym wrażeniem tej książki. Pisarz posłużył się gwarą. W dialogi wplatał śląskie powiedzenia i zwroty. Ukazał Śląsk, o który walczyli Polacy. Brali udział w powstaniach, łączyli się w grupy konspiracyjne. Ryzykowali, wielu straciło życie za własną ziemię.

Kłosek ciągle tęskni za bratem. Myśli, co mogło się z nim stać. Ciągle wierzy, że Witek żyje. Ta część książki wywołuje wzruszenie. Autor ukazuje wartości rodzinne, potrzebę wybaczenia i pojednania.

Autor porusza kwestię wiary. W pierwszej części uczestniczyliśmy z bohaterami w nabożeństwach. "Wdowi grosz" ma nieco inny przekaz. Bohater ma wątpliwości, uważa że Bóg go opuścił. Zastanawia się, czy Bóg naprawdę istnieje?

"Wrzeciono Boga" to historia oparta na prawdziwych wydarzeniach. Andrzej H. Wojaczek wzorował się na autentycznych bohaterach. Umieścił w książce postaci fikcyjne oraz prawdziwe. Jak wyjaśnia we wstępie, istniał też wspomniany teatr.

"Reszta jest osobistym hołdem wobec strażników polskości wszystkich czasów i kazdej z epok, wobec tych, dla których słowo i czyn znaczyły o wiele więcej niż ostracyzm, krew, a nawet życie".

Polecam książkę "Wrzeciono Boga". Jest bogata w ciekawe wątki, zwroty akcji i zaskakujące zakończenie. Całość czyta się szybko i zachłannie. Przeczytana historia zostaje w pamięci. Jestem ogromnie ciekawa kolejnej części. Czekam niecierpliwie na trzeci tom pt. "Jutrznia".
*Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl