Wbrew sobie recenzja

Witajcie,

Wbrew sobie to debiut literacki Michała Bednarskiego. Sama uwielbiam debiuty i ten dreszczyk emocji, gdy zupełnie nie wiem, czego po autorze można się spodziewać. Czy się nie zawiodłam?
Daniel Nowak to niezależny dziennikarz, który próbuje napisać artykuł o spektakularnym odkryciu gazu łupkowego w Polsce. Tajemniczy anonim, a zaraz po nim zniknięcie naukowca sprawiają, że mężczyzna rozpoczyna dziennikarskie śledztwo. Prowadzi go to do fatalnych w skutkach następstw, oskarżenia o morderstwo, szalenie niebezpiecznej ucieczki i wreszcie zagrożenia życia.

Dziennikarz, mimo niebezpieczeństwa nie ustaje w wysiłkach, by odkryć prawdę. Szalone pościgi, brutalna rosyjska mafia a do tego piękna i intrygująca kobieta. Naszemu bohaterowi na pewno nie brak mocnych wrażeń. Bardzo żałuję, że pisarz nie rozbudował bardziej postaci Angeliki, co mogłoby dodać nieco smaczku.

Wbrew sobie to porywający kryminał, który wciąga od pierwszej strony. Czytelnik zostaje wrzucony w sam środek międzynarodowej afery, korupcji i układów z rosyjską mafią w tle. Pisarz zastosował w książce dość popularny motyw rewelacyjnego gliny i jego partnera miernoty, jednak absolutnie nie mogłam narzekać na nudę. Sama intryga była bardzo dobrze przemyślana, świetnie skonstruowana. Niewątpliwym atutem powieści są zaskakujące zwroty akcji. Autor podsuwał czytelnikowi pod nos liczne informacje, by za moment zupełnie zburzyć jego wyobrażenia.

Książka prowadzi do smutnej refleksji, że w życiu nie można być pewnym niczego i nikogo. Duże pieniądze często idą w parze z niebezpieczeństwem, obłudą, korupcją.

Wbrew sobie to według mnie debiut literacki, który zdecydowanie zasługuje na uwagę. Czytałam z ogromną przyjemnością, zafascynowana przedstawioną historią i ciekawym bohaterem. Zdecydowanie czekam na kolejne książki Michała Bednarskiego.