Warszawianka recenzja

"Warszawianka" to kolejna powieść, która zagościła na mojej półeczce "XIXw/Retro/Belle epoque", i której lekturą jestem usatysfakcjonowana. Może powieść nie porwała mnie na maksa ale czytało mi się na tyle miło i przyjemnie, że z pewnością sięgnę po kontynuację jeśli autorka zdecyduje się opisać dalsze losy bohaterów. Zakończenie jak najbardziej daje taką możliwość.

"Zakzany romans w tle śledztwa w sprawie śmierci znanego adwokata" - takie o to zdanie możecie znaleźć na okładce książki. Pozwolę się z nim nie zgodzić. Jak dla mnie to ten niby romans stanowił raczej mało zauważalne tło dla śledztwa. Autorka w tak subtelny i delikatny sposób opisała rodzące się uczucie, że generalnie ja tej wielkiej, zakazanej namiętności wcale nie wyczułam. Dla mnie dwa czy trzy ukradkowe spotkania, a potem krótkie wzdychanie w samotności nie oznaczają zakazanego romansu, w ogóle żadnego romansu, bo dopiero coś tam zaczyna powoli kiełkować, rozkwitać, pojawiają się pierwsze drżenia serca ale to jeszcze daleka droga do wielkiej miłości. Zgodzę się co do jednego, mianowicie rodzące się dopiero uczucie faktycznie jest zakazane i niemożliwe do spełnienia. Bo gdzież w tamtych czasach Polka i Rosjanin. Jeśli autorka zdecyduję się pociągnąć wątek Leontyny i Aleksandra będę im szczerze kibicować i mam nadzieję, że uda im się pokonać wszelkie przeszkody ;) Polubiłam ich :)

Bardzo dobrze zostało odmalowane tło społeczno/historyczne. Aż byłam na początku zaskoczona ponieważ zostałam zasypana rosyjskimi nazwiskami i dziwnymi nazwami stanowisk urzędników. Na początku trudno mi się było przyzwyczaić ale potem już poszło z górki :) Przeczytałam już trochę książek z akcją rozgrywającą się w tym okresie historycznym, i nawet z Warszawą w tle ale inne autorki nigdy nie oddały realiów życia w mieście, tak jak zostały one oddane tutaj. Niby zawsze coś tam było sugerowane ale nigdy wprost nie było aż tak wprowadzanych do akcji Rosjan i nigdy aż tak nie zostało pokazane to, jak bardzo zdominowali oni nasze ziemie. Brawo dla autorki.

Co do intrygi kryminalenj to bardzo mi się podobała, może zaskoczyć wielu z was, ja dopiero pod koniec poskładałam elementy układanki i niemlaże razem ze śledczym Aleksandrem odkryłam kto stoi za zabójstwem ojca Leontyny. Polecam serdecznie. Bardzo przyjemna książka, którą czyta się z zainteresowaniem, nie nudzi, bohaterowie są ciekawi i da się ich polubić. Czekam na więcej :)