W pierścieniu ognia recenzja

Igrzyska Śmierci wywołują wiele emocji. Suzanne Collins stworzyła coś oryginalnego, dla niektórych może być to zwykła książka w której wytrwałość i upór głównej bohaterki wzruszają. Dla innych samo państwo oraz władze istniejące w książce będą ostrzeżeniem przed tym co może wydarzyć się w przyszłości. Przed wojnami i konfliktami. Jednak na pewno nie będzie osoby, która pozostanie na tą książkę obojętna.

Suzanne Collins swoją pisarską karierę rozpoczęła w 1991 roku jako twórczyni telewizyjnych programów dla dzieci. Amerykańska autorka bestsellerowej powieści, będącej pierwszą częścią trylogii o mieszkańcach futurystycznego państwa Panem, zanim stworzyła Igrzyska Śmierci, napisała kilka bajek i opowiadań, a w końcu zasłynęła pięcioczęściowym cyklem kronik o podziemnym świecie i Gregorze - chłopcu, który odkrywa nieznane nikomu obszary. I ten cykl pt. "Underland Chronicles"i "Igrzyska Śmierci" przez wiele tygodni utrzymywały się na liście bestsellerów "The New York Times", zyskując fantastyczne recenzje zarówno krytyków, jak i czytelników. Suzanne Collins mieszka w Connecticut z rodziną i trzema dzikimi kotami.

Katniss Everdeen przeżyła już nie jedno. W końcu pokazała swój upór Kapitolowi, udało jej się uratować przyjaciela i przede wszystkim przeżyła. Ale teraz czeka ją nie tylko przeniesienie do domu dla zwycięzców i góra pieniędzy, ale także będzie musiała odwiedzić wszystkie dystrykty oraz wygłosić przemówienia. Jednak zbliżają się kolejne Głodowe Igrzyska, odbędzie się wtedy trzecie ćwiećwiecze, a co te dwadzieścia pięć lat igrzyska są jeszcze bardziej niezapomniane, podczas ostatnich walczyło ze sobą dwa razy więcej, a co się stanie tym razem. Kapitol jest wściekły za to co na arenie zrobiła Katniss i tym razem będą ją mieli cały czas na oku.

Katniss przeszła już wiele, widzimy różnicę w jej zachowaniu, dostrzegamy, że jest troszkę bardziej agresywna i ma coraz więcej koszmarów. Czytając zaczynamy ją troszkę rozumieć, ma zagmatwane uczucia, nie jest w stanie myśleć o kimkolwiek więcej niż przyjacielu, cały czas myśli tylko o tym jak nienawidzi Kapitolu. W drugiej części Katniss pokazuje, że jest silna i że zrobi wszystko, aby ratować najbliższych i właśnie to sprawia, że staje się tym kim się staje, symbolem przeciwko kapitolowi, Kosogłosem. Szczególnie, że prezydent Snow, każe jej udowodnić przed wszystkimi, że naprawdę kocha Peetę oraz wyciągnęła jagody z miłości, a nie z chęci do rozpętania powstania przeciwko Kapitolowi.

Często przyrównujemy do siebie kilka części jednej serii, aby zobaczyć, która jest lepsza, która bardziej nam się podoba, a także przemiany bohaterów, jacy są w pierwszej części, a jacy w kontynuacji. Trzeba przyznać, że "W Pierścieniu Ognia" dorównuje swojej poprzedniczce, a nawet wręcz jest jeszcze lepsza. Można tylko mieć na dzieję, że finał trylogii będzie równie niesamowity i niezapomniany.