Komediantka recenzja

Klasyka nie zawodzi. Jak wspaniale wrócić do Reymonta, kiedy nie jest postrzegany przez pryzmat lektury szkolnej. Delektować się niepowtarzalnym językiem obrazującym wszystko, co spotyka na swojej drodze: ludzi, krajobrazy, obiekty. Kiedy pojawia się postać jakiegoś bohatera, nie zostaje pominięty żaden szczegół jego wyglądu, zmarszczki, grymasu twarzy, wyrazu oczu.

Jak to w powieściach Reymonta dużą rolę odgrywa przyroda. Zazwyczaj wprowadza nastrój. Fragmenty są jak poezja. Na przykład opis Łazienek – słychać, widać, czuć. Można namalować obraz. Łazienki ożywają pod piórem klasyka.

Opisy są integralną częścią fabuły. Tytułowa bohaterka, Janka Orłowska, córka zawiadowcy stacji kolejowej w małej miejscowości Bukowiec, marzy o czymś więcej niż wyjście za mąż i prowadzenie domu. Obrażona na ojca, który chce ją wydać za mąż, ucieka do Warszawy, aby tam zatrudnić się w teatrze.

Teatr przyciąga Jankę, a jednocześnie nie chce ona zaakceptować zasad , jakimi się rządzi. Kiedy scena wciąga artystę, ten balansuje między rzeczywistością a grą. Zacierają się granice i zaczyna grać w życiu. Bohaterka nie mogła uwierzyć, że tak to działa.

Autor sam zaczynał od gry w teatrach, więc jego opisy są bardzo sugestywne, obnażające wady ekipy teatralnej, powtarzające się rywalizacje, niesnaski, zazdrości. Wszyscy grający w sztukach, w tzw. towarzystwie aktorskim, teatrze objazdowym, marzyli o prawdziwym teatrze i prawdziwych pieniądzach. Zdawali sobie sprawę z kiczu, jaki tworzą, aby zadowolić pospolitą gawiedź.

Reymont ukazuje brutalne zetknięcie świata teatru z codziennością, blask sceny i ogólnie panujący brud za kulisami. Świat sztuki okazał się inny niż wyidealizowany przez Jankę.

Żeby zostać aktorką, często trzeba było zerwać z szanowaną rodziną. Janka odcięła się od ojca i miała swoje pieniądze, więc mogła pozwolić sobie na samodzielność, na odrzucanie sponsorów – opiekunów. Broniła swojej godności i przyzwoitości. Ciągle była na rozdrożu, nie mogła połączyć świata, w którym została wychowana z tym , w którym funkcjonowali artyści. Do czasu.