W Powstaniu na Mokotowie recenzja

"Spoglądam na zegarek, jest 5.03. (…) Już jesteśmy na ulicy tonącej w promieniach słońca. Moja drużyna, a za nią czwarta, przebiega przez jezdnię ma druga stronę ulicy Szustra. (…) Chłopcy krzyczą "Hurra, niech żyje Polska!" (…) A więc Powstanie zaczęło się! Powstanie, od lat przygotowywane i oczekiwane, zaczęło się dziś, dziś właśnie, dnia pierwszego sierpnia o godzinie piątej!"

Książka "W Powstaniu na Mokotowie" to kolejna opowieść o Powstaniu Warszawskim, spisana jesienią 1944 roku.. Tym razem w formie pamiętnika - przedstawia notatki Bronisława Wojciechowskiego z wydarzeń, które miały miejsce w sierpniu 1944 roku. Imię i nazwisko tej książki prawie każdy skojarzy z bohaterem telewizyjnego serialu "Czas Honoru". Okazuje się jednak, że istniał prawdziwy Bronek Wojciechowski (1921-1986). Walczył w Powstaniu Warszawskim na Mokotowie i został poważnie ranny. Autor dzięki doskonałej znajomości terenu, tuż po powstaniu skrzętnie i bardzo ciekawe opisuje każdy dzień niesamowitej walki na Mokotowie oraz jego dramatyczne chwile w czasie pobytu w szpitalu. Zapiski autora wiernie oddają przeżywane przez niego emocje: radość zwycięstwa, uciechę z kolejnych zdobywanych pozycji, wielkich i małych sukcesów oraz gorycz porażek, ból po stracie bliskich, kolegów, jego rówieśników, którzy ginęli pod gruzami, pod gradem kul, umierali z odniesionych na polu bitwy ran. W pewnym momencie opisuje też swój własny ból. Ból z odniesionej rany, tego, że musi leżeć w powstańczym szpitalu i nie jest w stanie walczyć za miasto, za stolicę. Czytając tą pozycję przenosimy się tam, do powstańczej Warszawy, walczącej stolicy, w samo centrum tych wydarzeń.

„Idziemy równolegle do ulicy Puławskiej, przedzierając się przez druty w płotach, przez sady i ogrody, obok cichych, martwych domów. Idziemy jak najciszej, jednak moje podkute buty skrzypią raz po raz na kamieniach, wywołując gniewne „Ciszej tam!” kolegów.”

Po Powstaniu autor szczęśliwie dociera do swojej rodziny gdzie czeka na niego ciotka i matka.