Wspomnienie z przyszłości recenzja

" Wspomnienie z przyszłości" to niezwykła, debiutancka powieść Miłosza Olszańskiego, której motywem przewodnim jest poszukiwanie złotego środka, kruszca, by ocalić Ziemię przed upadkiem energetycznym. Podróż w głąb kosmosu jest szansą i zarazem ostatnim ogniwem, która może tego dokonać. Wystarczy go pozyskać i przetransportować na Ziemię.
Jednocześnie książka ukazuje drugie dno , to bardziej ciekawe, to skłania do refleksji.
Autor pokazuje jaki wpływ na człowieka, jego myślenie i postrzeganie ma niezmierzony kosmos, który niejednokrotnie skłania do poszukiwania i odkrywania czegoś nowego, co niepoznane. Jednakże to również próba zdefiniowania swojego dotychczasowego życia przez bohaterów powieści, tam w głębi kosmosu, z dala od ziemskich spraw.
Główny bohater powieści Kapitan zostaje wysłany na planetę Moros z misją ratunkową. Nie wie jednak, że jego wyprawa, to ostatni lot w jedną stronę, który zakończy się tragicznym finałem.
Kosmos od zawsze fascynował ludzi, był niejako azylem, miejscem gdzie wszystko może być możliwe. Gdzie nie poznane, może być odkryte, gdzie myśli płyną własnym torem.
Akcja powieści jest dynamiczna. Planeta Moros miała dać Ziemi początek nowej ery energetycznej, a stała się miejscem wielu doświadczeń tych pozytywnych i zarazem negatywnych, prowadzących do halucynacji. Suma summarum to również swoiste katarsis dla każdego astronauty.
Powieść jest wciągająca, ciekawie osadzona w przyszłości, gdy tak do końca nie wiemy co nas czeka, co czeka ludzkość po zderzeniu z klęską. Książka wybiega w przyszłość, by pokazać, co może się stać, gdy świat będzie się chylił ku upadkowi. Autor maksymalnie skupia naszą uwagę od samego początku , trzyma w napięciu do końca.
Co również ciekawe , to mocno rozbudowane monologi głównego bohatera, szczególnie pod koniec książki, co niewątpliwie otwiera drzwi do własnych przemyśleń i własnej interpretacji utworu.
Książkę serdecznie polecam, myślę, że dla każdego, kto lubi nie tylko taki gatunek.To dobra lektura na miły wieczór.