Żelazny Król recenzja

Jeśli chodzi o opowieści o elfach, to jest to trochę odmienny gatunek fantasy. Rzadko zdarza mi się sięgnąć po powieści, w których pojawiają się te właśnie stwory leśne. Niektórzy ludzie twierdzą, że jest to gatunek przeznaczony wyłącznie dla dzieci, co wręcz mnie irytuje, ponieważ uważam, że nie jest to do końca prawda.

Julie Kagawa nie stworzyła tym razem tak jakby w całości własnego magicznego świata, lecz połączyła wątki "Snu nocy letniej", "Alicji w Krainie Czarów", "Opowieści z Narnii" i powołała do życia zupełnie nową rasę elfów, zrodzoną z ludzkich marzeń o technologii i postępie.
Czteroletni, przyrodni brat Meghan zostaje porwany do świata elfów, więc dziewczyna za wszelką cenę chce się tam dostać i odbić braciszka z rąk żelaznych elfów. Nie jest to jednak łatwe zadanie, ale Meghan nie poddaje się i dąży do celu z ogromną determinacją. Pomagają jej w tym pełen energii i poczucia humoru letni elf - Puk oraz nieco wrogo nastawiony książę zimowego dworu - Ash. Po drodze napotykają mnóstwo niebezpiecznych przeszkód i stworzeń, narażając przy tym życie, ale żadne z nich nie ma zamiaru się poddać. Podczas wyprawy w sercu Meghan rodzi się nowe uczucie do jednego z jej towarzyszy...

Powieść jest pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji. Raz dzieje się jedno, za chwilę wydarzenia całkiem zmieniają obrót i cała akcja toczy się w zupełnie innym miejscu. Autorka także trzyma czytelników w potwornym napięciu i niewiedzy, co z czasem robi się denerwujące.

Reasumując, powieść jest, owszem, przeznaczona dla młodych czytelników, ale jedno nie wyklucza drugiego. Uważam, że w każdym wieku można na moment oderwać się od rzeczywistości i zajrzeć do magicznego świata elfów i innych leśnych stworów. Tak więc, jak najbardziej polecam! :)

OCENA:8/10