Wdech i wydech recenzja

"Wdech i wydech" Dominiki Horodecka

Natalia wychowuje się w kamienicy z widokiem na cmentarz, ekscentrycznymi krewnymi oraz ojcem alkoholikiem, który znęca się psychicznie nad nią i matką. Nieustanne oczekiwanie na powrót pijanego ojca odznacza się na dziewczynce dużym piętnem. Jak będzie się zachowywał? Czy będą kłócić się z mamą? Te pytania stawia sobie Natalia. Strach jest słowem, które opisuje jej poranione dzieciństwo. Jednak są też chwile wytchnienia: beztroskie wakacje z wujostwem, chodzenie bez majtek do kościoła z ciocią czy próby dorównania modnej kuzynce Agacie.
"Wdech i wydech" jest książką genialną. Autorka świetnie odtwarza realia życia na przełomie lat 80. i 90., zarysowuje brutalną rzeczywistość uświadamiając czytelnikom, że życie nie jest sielanką. Dominika Horodecka pokazuje również z punktu widzenia dziecka nałóg alkoholowy członka rodziny, katastrofalne skutki tego uzależnienia, pogorszenie relacji z krewnymi oraz zaprzepaszczenie dorobku całego życia. Jeśli alkoholizm zagnieździ się w domu cierpią wszyscy, a najbardziej dzieci.
W książce znajdziemy też ciekawe spostrzeżenia dziewczynki na przeróżne tematy m.in. dorastanie czy pierwsze randki z chłopakami. Jeśli nie pamiętacie przełomu lat 80. i 90. to książka ta pomoże wam sobie go wyobrazić, gdyż jest napisana obrazowo. Dominika Horodecka przykłada dużą wagę do opisów, które można czytać godzinami i wyobrażać sobie wszystko na bieżąco.
Po mistrzowsku autorka zarysowuje w utworze portrety psychologiczne bohaterów, opisuje jakie uczucia im towarzyszą oraz pokazuje ich światopogląd. A to wszystko jak wspomniałem jest ukazane z perspektywy dziewczynki.
Chcę zauważyć, że książka ta nie stoi fabułą, ale przede wszystkim kreacją bohaterów oraz językiem, który nie pozwala odejść od lektury. Co tu więcej mówić? Po prostu polecam. Każdemu.
⭐9/10

Dodam tylko, że "Wdech i wydech" to debiut, a ja już mam ochotę na więcej.

Recenzja powstała we współpracy z Autorką, której bardzo dziękuję za przekazanie egzemplarza do recenzji.