W cieniu dobrych drzew recenzja

„W czasach, kiedy świat podzielony był żelazną kurtyną, życie na krótką chwilę splotło ze sobą los dziewczyny z Polski i chłopaka z Ameryki.”

„W cieniu dobrych drzew” autorstwa Ewy Pruchnik to historia, od której nie sposób jest się oderwać.

Joanna jest cichą, skromną dziewczyną, która nie może wiele w życiu przeszła. Jedno jest pewne – los jej nie oszczędzał. Joanna żyła z ojcem i babcią „w domu ocienionym liśćmi kasztana”, ponieważ jej matka zmarła. Do tego wszystkiego dziewczyna w dzieciństwie straciła wzrok. Niewidoma dziewczyna skrywa jednak pewien talent – jest uzdolniona muzycznie. Pewnej nocy oczarowała nieznajomego swoją grą na fortepianie i tak splotły się ich wspólne losy. Losy dziewczyny z Polski i chłopaka z Ameryki.

Herakles Papadopoulos to profesor Uniwersytetu Harvarda, który sam tworzy swoją historię. Ma swoją oficjalną przeszłość, której trzyma się po to, aby zaspokoić ciekawość ludzi. Ta historia nie zawiera całej prawdy. Jak uwolnić się od lat praktyki mówienia półprawd, skrywania tajemnic? Pewne wydarzenia nie dają Heraklesowi spokoju.

Dwadzieścia dni. Tyle przebywał Herakles w Polsce. Były to chwile, które na zawsze pozostaną w pamięci Heraklesa i zajmą specjalne miejsce w jego sercu.

Momenty spotkań Joanny z Heraklesem przywodzą na myśl takie określenia jak zmysłowość, napięcie, tajemniczość, intymność, czułość. Mają swój urok i są nastrojowe do granic możliwości.

„W cieniu dobrych drzew” to historia o przyjaźni, miłości, przełamywaniu swoich barier, odkrywaniu siebie, poznawaniu drugiej osoby, zatraceniu w cierpieniu, poczuciu winy, dążeniu do spełnienia. Autorka bazuje na emocjach, przyzwyczaja do bohaterów, w przemyślany sposób angażuje czytelnika. Od książki, która trafia prosto w serce, dostajemy cały wachlarz skrajnych emocji.

Przyznam szczerze, że na początku ciężko mi było wczuć się w tę historię. Wymagała zaangażowania i skupienia. Później okazało się, że to po prostu autorka w niebanalny sposób i za sprawą fantastycznego warsztatu od początku tworzy przepiękną historię, gdzie zawarci są oryginalni bohaterowie, ciekawa fabuła. Chcę chyba powiedzieć po prostu to, że lektura sama w sobie nie jest łatwa w odbiorze, ale z pewnością warta tego, aby poświęcić jej czas.

Książka jest bardzo poruszająca, skłania do refleksji. Rzadko to piszę przy określaniu książek, ale tutaj słowo „piękna” w formie niekoniecznie wizualnej (chociaż oczywiście też!) jest adekwatne. Ta książka jest piękna. I emocjonalnie rozszarpuje na kawałki, łamiąc serce.

Dodatkowym plusem książki jest muzyka i przedstawienie jej istotności w książce.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Szósty Zmysł.