Jak dwie krople wody recenzja



Jak dwie krople wody — Monika Michta

- Uważaj czego sobie życzysz -

Lektura dla czytelników 16+ oraz lubiących romanse historyczne. Mocno chcę podkreślić ważne tematy, które zostały tu przedstawione. Są to między innymi takie jak: przemoc fizyczna i psychiczna, porwania, irracjonalne zachowania psychiczne (psychopatyczne), nadużycia statusu społecznego, zastraszanie itp.
To w jak subtelny sposób autorka opisuje miłość to mało kiedy możemy teraz uraczyć w obecnych na rynku książkach. Zbliżenia kochanków są przedstawione z takim smakiem, oraz subtelnością, że można wręcz odczuć tę tryskającą miłość. Wszystko to aż do tego stopnia, że aż włoski jeżą mi się na skórze i dostaje wykwitu rumieńców na twarzy. Dodatkowo to wszystko może pobudzić nasza wyobraźnia.
W ciekawy sposób został też oddany ten niezwykły klimat tamtych dawnych czasów. Opisy zamków, komnat, przyrody, bogactw, ale także ludzka nieśmiałość oraz delikatność. Dużym plusem w tej powieści jest fakt, że wszelkie opisy przedstawione są w zrównoważony sposób i nie przytłaczają one głównych wątków książki. Nie w sposób tu pominąć działań w swataniu i wejściu na tzw. "salony".
Moją ulubioną postacią został Wicehrabia Aleksander, który chciał, aby jego córki miały przyszłość przepełnioną miłością. Mimo tego iż był on bardziej postacią drugoplanową, to jednak odgrywającą tutaj kluczową rolę.
Podany tutaj przykład jednej z bliźniaczek, Ariel, wyraźnie pokazuję, że im wyżej unosisz głowę i zadzierasz nosa, tym boleśniejszy jest twój upadek.
Ważną lekcją jest również to jak, kto jest wychowany, co zostało tutaj dokładnie pokazane.
Cassandra, była spokojna i liczyła się dla niej miłość, a za to jej siostra, to zdecydowanie jej przeciwieństwo. Ta była nadwyraz nadpobudliwa i liczył się tylko status społeczny.
Pierwsza z nich miała za wzorzec ojca, a druga matkę.
W drugim przypadku takie nastawienie do bogactwa i zabieganie o więcej i więcej to trochę tak jak było podczas jednej rozmowy u rodzinny Bennett z " Duma i uprzedzenie". Niestety, ale w tym przypadku to kobieta, aż pluła jadem i dopiero później zrozumiała swój błąd.
Podczas całej tej podróży odczujemy wiele emocji; od strachu, złości, wściekłości, poprzez oddanie, radość, aż po tą prawdziwą miłość, która dodała siły, aby walczyć.
Pięknym tutaj przykładem jest mega odwaga kobiet. Pokazano jak przy zachowaniu zimnej krwi udało się pokonać tyrana.
Powieść pełna jest zwrotów akcji, przez co trudno mi było się oderwać od jej czytania.
Zakończenie według mnie zostało ukazane nadzbyt pochopnie, mogło one zostać nieco bardziej rozbudowane, a tak odniosłam wrażenie, jakby zostało napisane na siłę...
Pięknie, że wszytko się w końcu ułożyło. Jest to idealna lektura po ciężkim dniu.
Gwarantuje, że szybko się od tej książki nie oderwiecie.
Moja ocena 9/10
Dziękuję wydawnictwu Waspos za możliwość zrecenzowania egzemplarza.


Cytat z książki: