Upiór Opery recenzja

„Upiór Opery” Gastona Leroux. Klasyczna powieść gotycka, zainspirowana doświadczeniami z arcyciekawego życia jej autora (koniecznie przeczytajcie notę biograficzną).

Oto Christine, młoda solistka, której talent ugrzązł, w dziwnych okolicznościach spotyka Anioła Muzyki, potrafiącego w krótkim czasie uczynić z dziewczyny artystkę światowej klasy. Jak się jednak okazuje, nauczyciel nie jest bezinteresowny. Tymczasem, nowi dyrektorzy Opery wyrywając włosy z głowy przekonują się, że mieszkający tam Upiór, to wcale nie legenda…

Opera Paryska jest wdzięcznym obiektem dla tej powieści. Kilkanaście pięter, rozległe podziemia, niekończące się, oświetlone mdłym gazowym światłem korytarze. Tutaj każde migotanie lampy daje ułudę ruchu, każdy głos brzmi jak z innego świata. Na scenie każdego dnia odbywa się kolorowa fiesta, jednak resztę gmachu skrywa mrok, pofałdowane zwoje kurtyn, niebezpieczne mechanizmy zapadni. Nie ma lepszego miejsca dla kogoś, kto chce ukryć się przed wścibskim wzrokiem, a jednocześnie mieć bliski dostęp do pełnego blichtru i kolorów życia paryskiej elity. W tym mroku chowa się zatem Erik, którego muzyczny geniusz dałby mu błyszczeć w świetle reflektorów, jednak zdeformowane ciało nigdy na to nie pozwoli. Istnienie Erika dla pracowników Opery jest niepodważalnym faktem. Boją się istoty, która jak fantom wymyka się ich postrzeganiu, jest zbyt sprytna, by dać się złapać i zbyt niebezpieczna, by z nią igrać. Z drugiej strony, pozostaje nade wszystko człowiekiem. Jego cierpienie, rozpaczliwe pragnienie miłości i brak zrozumienia prowadzą do makabrycznych wydarzeń.

Serca bohaterów spowija mrok strachu i niepewności. Mroczna, duszna jest sama Opera, a ludzie w jej trzewiach mali i zagubieni. W takiej ciemności nawet odrobina światła pozwala jednak zobaczyć, że Upiór może być na swój sposób piękny, a Opera tylko skrywa zazdrośnie swoją wspaniałość. Podobnie jak w innych powieściach tego gatunku, urzeka język, przywiązanie do obyczajów, swoista elegancja. Literatura najwyższej próby, opakowana w garnitur skrojony przez Vesper. Jestem zachwycony.

Zapraszam na Instagram: @the.bookking