Ukryci recenzja

Po książki Marka Stelara sięgam w ciemno. Nie czytam opisu, nie szukam opinii. Autor zdobył moje zaufanie i za każdym razem jestem pewna, że poświęcony czas, nie będzie stracony.

Pewnego dnia Marta Sygit wybiera się na zakupy. Zabiera ze sobą syna. W czasie, gdy kobieta przemieszcza się między sklepami, chłopak zostaje uprowadzony.

Na miejsce zostaje wezwany patrol policji. Załamana kobieta jest przesłuchiwana w komisariacie. Szybko okazuje się, że porwanie może mieć cos wspólnego ze sprawą zaginięć innych chłopców. Wszystkich łączy fakt, że są niepełnosprawni.

Najnowsza książka M. Stelara to thriller psychologiczny. Autor tłumaczy, że zależało mu na warstwie psychologicznej. Nie chciał zbyt brutalnych scen, nie skupiał się na tym, co mogło spotkać porwanych, lecz na ich uczuciach. I to się po części udało.

Podczas lektury towarzyszyły mi skrajne emocje. Były momenty, kiedy współczułam matce. Rozumiałam, ile jest gotowa poświęcić dla dobra sprawy. Innym razem irytowało mnie jej zachowanie. Nie spodobał mi się wątek miłosny. Pisarz w każdej swojej książce łączy głównych bohaterów w parę, zaczyna to być nudne i przewidywalne.

Atmosfera jest duszna, chwilami trzyma w napięciu. Niestety akcja jest nie równa. Początek był ciekawy, jednak w chwili gdy autor postanawia odkryć karty, dalsza lektura wydała mi się zbędna. Nie spodobała mi się konfrontacja Marty z porywczem. Motyw jakim się kierował wydał mi się mało realny.

W książce pojawia się temat hipnozy. Pewien lekarz testuje swoje możliwości. Niestety nie zachwycił mnie ten wątek. Wydał mi się przekombinowany.

Zakończenie nie zaskakuje, jest proste do przewidzenia. Z tego powodu mam problem z oceną tej książki.

"Ukryci" to nowe oblicze pisarza. Marek Stelar stworzył niebanalną historię. Uważam, że miał dobry pomysł i chciał nam przekazać coś więcej niż tylko zagadkę kryminalną. Fabuła zwraca uwagę na ludzi niepełnosprawnych, pokazuje ich potrzeby i uczucia.

Jeśli szukacie książki, którą szybko się czyta, trzyma w napięciu i lubicie twórczość M.Stelara, to sięgnijcie po ten tytuł. Nie spodziewajcie się jednak, że opisana historia zmrozi wam krew w żyłach. Moim zdaniem to słabsza książka pisarza. Liczę, że kolejne okażą się lepsze.