Ujarzmienie recenzja

I znowu spotykamy się ze Strefą X. Tym razem jednak nie będzie nam dane do niej wejść. Przyjrzymy się jej z zewnątrz. Mimo iż dalej wolałabym zgłębiać jej tajemnice będąc w środku, pocieszę się tym co dostałam. Sama książka niestety jest mniej klimatyczna, niż poprzedni tom. „Unicestwienie” trzymało mnie w napięciu do ostatniej strony, natomiast „Ujarzmienie” trochę mnie znudziło. Nie znaczy to że książka była kiepska, bo posiada swój niepowtarzalny klimat i charakter, jednak po pierwszej części spodziewałam się czegoś innego.

Udajemy się do Southern Reach, rządowej agencji zajmującej się badaniem Strefy X. Poznajemy Johna Rodriqueza, nowego szefa, który zostaje umieszczony w agencji w celu kolejnego zgłębienia tajemnic owej Strefy. Razem z nim poznajemy agencję od środka, zapoznajemy się z pracownikami, którzy są tak samo dziwni, jak sama Strefa X. Wychodzi na to że i tam dzieją się rzeczy które ciężko pojąć i wytłumaczyć. Co tak naprawdę kryje się w agencji? A co ukrywa Strefa X? Niestety na większość pytań i tym razem nie dostaniemy odpowiedzi. Strefa X dalej broni się swoimi prawami i uchyla nam tylko rąbka tajemnicy.

Książka jest dość specyficzna. Mimo iż momentami mnie nudziła, to po paru stronach szybko mi to rekompensowała. Czytało mi się ją dobrze, choć nie porwała mnie tak jak „Unicestwienie”. Akcja rozkręca się powoli, dopiero w połowie tak naprawdę zaczyna się coś dziać, a pod koniec przyspiesza tak szybko że nie sposób się od niej oderwać. Czytając cały czas odczuwałam lekki dreszczyk emocji, co zdecydowanie bardzo mi się podobało. Nie jest to książka łatwa, wymaga od nas dużego skupienia i myślenia. Zaskakuje i wciąga od pierwszej chwili, jednak po przeczytaniu zostaje pewien niedosyt i wiele pytań bez odpowiedzi. „Ujarzmienie” to kawał dobrej literatury i fantastyki na wysokim poziomie, a JeffVenderMeer znowu stanął na wysokości zadania. Z niecierpliwością czekam na ostatnią część trylogii o Southern Reach i Strefie X.