Tylko pozory recenzja

‘Tylko pozory’ jest to romans mafijny będący jednocześnie debiutem literackim Joanny Chwistek. Jak wiecie bardzo lubię debiuty literackie, gdyż dają one nadzieję, że znany temat może być ukazany w nowym świetle. Tak właśnie jest w tym przypadku, autorka całkowicie inaczej podeszła do tematyki czym nawet mnie zaskoczyła.

Zacznijmy od tego, że mimo iż historia należy do gatunku romansu mafijnego, to sam ten wątek jest tylko otoczką głównego przekazu. Oczywiście mamy do czynienia z aranżowanym małżeństwem, dbaniem o dobre imię, torturami, sekretem z przeszłości czy dążeniem do zemsty, w końcu co nowego można w tej materii wymyślić. Tutaj to wszystko jest jedynie naznaczone i fajnie ukazane, ale stanowi tylko dodatek. Autorka skupiła się na uczuciach, emocjach, relacjach między bohaterkami oraz wewnętrznej walce z demonami, jak i dawaniem drugiej szansy.

Co do bochaterów to zostali oni dobrze wykreowani, May została przedstawieniowa jako twarda, zimna kobieta, a z czasem odkrywamy jej prawdziwą, poranioną i delikatną osobowość. Tutaj pięknie autorka pokazała jak bohaterka z plotek o sobie stworzyła broń do poradzenia sobie w świecie, w jakim musiała żyć. Wyjaśnienie tego dlaczego zachowuje się tak jak się zachowuje sprawiło, że nabrałam do niej sympatii. Z postacią Cesera, a właściwie z jego przemianą mam mały problem. Z jednej strony bardzo podobało mi się jak starał się zrehabilitować po tym co próbował zrobić, oraz jak zaczął walczyć o małżeństwo którego nie chciał. Z drugiej strony mam wrażenie, że za bardzo pozwolił May wejść sobie na głowę. To mi trochę kolidowało z jego obrazem jako twardego bossa mafii, choć nie powiem były momenty, że niezłe się uśmiałam z jego sytuacji.

Coś, co bardzo mi się w tej książce podobało to sposób w jaki autorka ukazała zaczepne złośliwości między bohaterami, przy których czuło się nie tylko rodzącą się między nimi sympatię, ale też delikatny, całkiem przyjemny humor. Kolejnym plusem tej pozycji jest fakt, iż nie mamy tu do czynienia z nagłym wybuchem uczuć między bohaterami. W tej materii ich relacja rozwijała się powoli, poprzez wzajemne zdobywanie zaufania. Jak to przy romansach bywa i tutaj mamy do czynienia ze scenami intymnymi. Jak mogę je ocenić, są dość delikatne i spokojne. Nie ma ich dużo, przez co nie powinniście poczuć się przez nie przytłoczeni. Można śmiało powiedzieć, że stanowią mały, nieznaczny dodatek do budowanej relacji między postaciami.

Mamy tu do czynienia z bardzo przyjemnym, lekkim stylem, przez co bardzo szybko się ją czyta. W moim odczuciu ma przesłodzone zakończenie, nie mniej jednak jestem ciekawa kolejnej części, po którą na pewno sięgnę. Zachęcam Was do zapoznania się z tym debiutem, gdyż jest on bardzo udany.