TYGRYSIE WZGÓRZA TW recenzja

Kodagu, południowe Indie. To tam przenosimy się czytając Tygrysie Wzgórza. Sarita Mandanna pokazuje nam świat, którego nie znamy: przepiękne widoki, niebezpieczna dżungla, wielkie plantacje. Wydarzenia zostały umiejscowione w XIXw. Poznajemy historię przepięknej Dewi i niezwykle zdolnego Dewanny.

Jako dzieci są nierozłączni, opiekują się sobą nawzajem i są jak rodzeństwo. Po kilku latach wybierają się na Tygrysie wesele gdzie Dewi poznaje Maću. Gdyby nie Dewanna, który się w niej zakochuje sprawy mogłyby przybrać zupełnie inny obrót.

Z jednej strony historia jest niezwykle wyjątkowa. W końcu niezbyt często mamy okazję przeczytać historię, która ma miejsce w Indiach. Autorka przepięknie przedstawiła Kodagu, czytając książkę miałam wrażenie, że rzeczywiście znajduję się w Indiach, gdzie z każdej strony otacza mnie dżungla a wraz z nią przepiękne rośliny i zwierzęta. Oczami wyobraźni widziałam tych wszystkich ludzi, w ich tradycyjnych strojach, widziałam Maću który walczy z tygrysem - widziałam wszystko co autorka chciała nam przekazać.

Z drugiej strony jednak ta historia nie jest aż tak rewelacyjna. Muszę się przyznać, że te 472 strony dosyć mocno mnie wymęczyły. Czasami miałam po prostu ochotę rzucić książkę w kąt i przestać ją czytać. Na szczęście wytrwałam i dokończyłam tę historię.

Podsumowując, jestem zarówno na tak jak i na nie. Książka jest ciekawa i warto po nią sięgnąć aczkolwiek ciężko mi było ją dokończyć i pewnie drugi raz już jej nie przeczytam.