Wyspa trzech ojczyzn recenzja

Trzy rodzaje kawy. Trzy ojczyzny. Jeden Cypr. Miejsce, gdzie spotykają się Cypryjczycy, Grecy i Turcy.

Thomas Orchowski przedstawia zupełnie inny obraz Cypru, niż ten ukazywany na ekskluzywnych materiałach w folderach biur podróży. Autor na wyspie poznaje osobiste historie mieszkańców od pamiętnego dla nich roku 1955, aż po dziś dzień.

Podzielone państwo, gdzie cypryjscy Grecy chcieli niepodległości, a Tureccy pragnęli zachować status quo. Przelana w walce krew w zbrojnych akcjach Brytyjczyków i EOKA, zabrała wielu ludziom najbliższych, odebrała marzenia, nadzieję i radość.

Orchowski w "Wyspie trzech ojczyzn" zderza się z ogromnym nacjonalizmem, szeroko pojętym rasizmem i religijnością - fanatyczną i krzywdzącą.

Momentami historie są rozwleczone, inne z kolei są potraktowane pobieżnie, po macoszemu, mimo, że aż prosiły się o rozwinięcie tematu. 3 miesiące, które reporter spędził na wyspie to niby dużo, ale jednak mało w kontekście pisania w pełni rzetelnego reportażu. Uważam, że to co zostało pokazane przez Orchowskiego jest ok.

Pojawiło się trochę stereotypów z cyklu "o czym mogą rozmawiać kobiety, jak nie o wystroju domu", ale nie było to aż tak kłujące w oczy. Obecność tłumacza podaje w wątpliwość, ile kwestii zostało uproszczonych, żeby autor zrozumiał poszczególne fragmenty wypowiedzi, a także ile on sam uprościł później w fazie redakcji treści.

Nie mniej książka jest interesująca, wprowadza wiele ciekawostek, których w szkołach się na pewno nie nauczymy. Opowieści posiadają drugie dno, które sami musimy wyciągnąć i przeanalizować. Reportaż pozostawił we mnie lekki niedosyt, ale i tak polecam, bo książek na ten temat jest jak na lekarstwo.

"Niepodległość była zgniłym kompromisem. Greccy Cypryjczycy opowiadali się za enosis, tureccy Cypryjczycy - za taksim, czyli podziałem wyspy między społeczności. Nie spełniono oczekiwań żadnej ze stron. (...)"

"(...) Ojczyzny są na wyspie trzy. Dwie z nich - Grecja i Turcja - od wieków za sobą nie przepadają. Z kolei trzeciej - Cypru - wielu mieszkańców nie uznaje za oddzielny byt, tylko traktuje trochę jak sztuczny twór. (...)"