Nienawiść sp. z o.o. recenzja

Moim marzeniem z dzieciństwa było dziennikarstwo. Pisanie na ważne tematy, relacje tworzone z dowolnego miejsca na Ziemi.

Aktualnie studiuję dziennikarstwo, ale wiem, że praca w mediach to nie do końca to, co chciałabym w życiu robić.

Najczęściej na zajęciach słyszę tekst, o tym, że media powinny być niezależne, bo niezależność = obiektywizm. Medialna utopia nie do uzyskania.

Matt Taibbi zabiera nas do świata amerykańskich mediów pełnego kłamstw i faworyzowania polityki. Do świata pełnego szamba. Autor analizuje partyjność mediów i brak dziennikarskiej bezstronności. Pokazuje, czym jest obywatel i jakie mniemanie o ludziach mają stacje typu Fox czy MSNBC.

Wszystkim stronom dostaje się po równo. Media albo się kocha, albo nienawidzi. Nienawiść częściej bierze górę. Manipulacja medialna to grzech pierworodny dziennikarstwa. A system medialny jest zepsuty do szpiku kości.

Taibbi pokazuje dużo przez pryzmat wyborów prezydenckich Trump kontra Clinton i wmawianie Amerykanom, że te wybory są ich wyborami.

"Nienawiść sp. z o.o." to konkretny zapis historii współczesnych mediów USA. Wnikliwość oraz dokładność Taibbiego zasługuje tutaj na szczególną uwagę. Pokazuje rzeczywistość, ale nie oglądaną przez tandetne różowe okulary.

Jako studentka dziennikarstwa czuję jednak spory niedosyt, bo sprawy opisane w reportażu, nazwiska w nim wymieniane, są mi z racji specyfiki studiów znane. Zabrakło mi trochę efektu WOW i czegoś zakulisowego. Podeszłam do tej pozycji chcąc poznać właśnie jakieś nowe ciekawostki.

Czy można spojrzeć na system medialny w Polsce przez pryzmat tego co Taibbi napisał? Owszem i jest to bardzo łatwe do wykonania.

Jednak, co warto zaznaczyć, trochę będziecie musieli się nagooglować w kwestiach nazwisk dziennikarzy i spraw z nimi powiązanch, bo dla osoby niezwiązanej w żaden sposób z dziennikarstwem i niezainteresowanej zachodnimi mediami będzie to spora przeprawa. Autor napisał książkę moim zdaniem, bardziej pod rynek amerykański, gdzie wcześniej wskazane przeze mnie informacje dla tamtych ludzi są dosyć oczywiste, a dla nas to po prostu motywacja do ruszenia tyłka i sprawdzenia o co chodzi.